Την Τρίτη 15/3, όπως ήδη έχουμε ενημερώσει με προηγούμενο δελτίο τύπου, οι οροθετικοί κρατούμενοι του νοσοκομείου των φυλακών Άγιος Παύλος προχώρησαν σε οργανωμένη διαμαρτυρία για τις συνθήκες κράτησής τους και την πλημμελή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που τους παρέχεται. Είχε προηγηθεί ο άγριος ξυλοδαρμός ενός από αυτούς, του Adriatit Berberaj, ο οποίος τόλμησε να απαιτήσει τη χορήγηση της φαρμακευτικής του αγωγής. Αμέσως μετά, με μια διαδικασία που θυμίζει απαγωγή ο κακοποιημένος κρατούμενος μεταφέρθηκε στο ψυχιατρείο και στη συνέχεια μετήχθη στις φυλακές της Κέρκυρας και μάλιστα παρατύπως, αφού είναι γνωστό ότι οι οροθετικοί δεν μπορεί να κρατούνται σε καμία άλλη φυλακή πέραν του Αγίου Παύλου. Σε λίγες μέρες στα γραφεία μας έφτασε (με φαξ από το τμήμα μεταγωγών Ιωαννίνων) και η γραπτή καταγγελία του ίδιου του Adriatit Berberaj, η οποία περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τον ξυλοδαρμό αλλά και την εφιαλτική διαδρομή του από τον Άγιο Παύλο στο ψυχιατρείο των φυλακών, από εκεί στο Τζάνειο και πάλι πίσω.
Δεν χρειαζόμαστε καμία άλλη απόδειξη ούτε για το ίδιο το περιστατικό ούτε για τη βαρβαρότητα ανθρωποφυλάκων που μας είναι πια γνωστή αλλά πάντα το ίδιο απεχθής και εξοργιστική. Πρέπει ωστόσο να αναφέρουμε ότι ακόμα και οι αστυνομικοί του τμήματος των Ιωαννίνων όπου τηλεφωνήσαμε προσπαθώντας να εντοπίσουμε τον κρατούμενο μας είπαν ότι ο άνθρωπος είναι σε τέτοιο βαθμό κακοποιημένος που «ταράζονται όταν τον βλέπουν». Όσο για τη διοίκηση του νοσοκομείου των φυλακών που προσπάθησε με μισόλογα να καλύψει το γεγονός δηλώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι ένας οροθετικός κρατούμενος ξυλοκοπημένος τόσο άγρια που δεν μπορούσε καν να περπατήσει βασανίστηκε επί μέρες περιφερόμενος σε κλούβες και κρατητήρια «με εντολή γιατρού» για να καταλήξει σε μια από τις χειρότερες από άποψη συνθηκών φυλακές της Ελλάδας, έχουμε να πούμε να χαίρεστε τους γιατρούς σας και τους κοινωνικούς λειτουργούς σας!
Ο ξυλοδαρμός του Adriatit Berberaj είναι ένα ακόμα περιστατικό που καταδεικνύει την εκρηκτική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι φυλακές όλης της χώρας: οι σωφρονιστικοί δέρνουν, εκφοβίζουν, εξευτελίζουν και καταπατούν δικαιώματα ανεξέλεγκτοι καθώς το υπουργείο Δικαιοσύνης συνεχίζει να εφαρμόζει την αλάνθαστη πρακτική «μη μου τους κύκλους τάραττε» (που μεταφράζεται ως τι να σας κάνω κι εγώ, υπηρεσιακός είμαι). Αναδεικνύει όμως και μια πιο ειδική πτυχή του θέματος, αυτή των οροθετικών κρατούμενων οι οποίοι αυξάνονται με αλματώδεις ρυθμούς και στοιβάζονται στον Άγιο Παύλο σε άθλιες συνθήκες και με φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται κατά βούληση.
Καλούμε όλες τις οργανώσεις που ασχολούνται με το ζήτημα του AIDS να παρέμβουν. Απαιτούμε από το υπουργείο να απομακρύνει άμεσα τους υπαλλήλους του που ευθύνονται για τον ξυλοδαρμό και να επιστρέψει τον οροθετικό κρατούμενο έστω σ’ αυτό το πλημμελές κέντρο υγείας, που μόνο κατ’ ευφημισμό μπορούμε να αποκαλέσουμε νοσοκομείο.
Ακολουθεί αυτολεξεί η καταγγελία του κρατούμενου:
«Στις 15/03/2012, μέρα Τρίτη, κοιμόμουν και ξύπνησα. Πήγα στην κιγκλίδα, φώναξα τον υπάλληλο και του είπα να κατέβω να πάρω τη φαρμακευτική αγωγή. Μπαίνω στο φαρμακείο και λέω στη νοσοκόμα να μου δώσει την αγωγή μου την πρωινή, μια άλλη νοσοκόμα που είναι προκλητική μου είπε «Ας το διάολο βλάκα με εσάς θα ασχολούμαστε». Εγώ ανταπέδωσα. Με πιάνει ο υπάλληλος και με πάει στον όροφο χωρίς καμία αντίσταση. Μπαίνω μέσα στο ασανσέρ, πάτησα το κουμπί να πάω στον όροφο. Ξαφνικά σταματά το ασανσέρ. Του είπε ο αρχιφύλακας να το απενεργοποιήσει. Έμεινα μέσα, δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Έσπασα το μικρό τζαμάκι που έχει το ασανσέρ. Μου έριξαν χημικό. Έμεινα αναίσθητος. Βρέθηκα κάτω. Άρχισα να συνέρχομαι. Με βαράνε με αρβύλες στο κεφάλι και κινδυνεύω να χάσω το μάτι μου. Άρχισαν όπως ήμουν ξαπλωμένος να με χτυπούν με γκλομπ σε όλο το σώμα μου και το κεφάλι μου. Έχω κατάγματα. Με πήραν αναίσθητο και βρέθηκα στο Ψυχιατρείο. Επειδή αιμορραγούσε το μάτι μου από τα βαριά χτυπήματα με πήγαν στο Τζάνειο κάνοντάς μου όλες τις εξετάσεις. Μόλις τελειώσαμε οι γιατροί μου είπαν να με πάνε στο Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού και όταν φτάσαμε στο Νοσοκομείο δεν με δέχτηκαν πίσω. Στο ψυχιατρείο κρατήθηκα μέχρι τις 16/03, ενώ είχα αφόρητους πόνους. Αντιμετωπίζοντάς με σαν ζώο εδώ στο Ψυχιατρείο ο αρχιφύλακας μου ανακοίνωσε ότι θα φύγω μετά για την Κέρκυρα παρότι εγώ είμαι φορέας του Έιτζ. Κατηγορώ ως υπεύθυνο για το σκηνικό το Νοσοκομείο και γενικά τη διεύθυνση του Ν.Κ.Κ. Για όλο το περιστατικό υπεύθυνος ήταν ο αρχιφύλακας Ανδρέας Παπανδρέου».
Adriatit Berberaj