ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Ασθενείς χωρίς ζεστό νερό στο νοσοκομείο “Άγιος Παύλος” των φυλακών Κορυδαλλού
Αθήνα, 30 Οκτωβρίου 2011
Σύμφωνα με καταγγελίες, από τα τέλη Σεπτέμβρη στο νοσοκομείο “Άγιος Παύλος” των φυλακών Κορυδαλλού δεν υπάρχει ζεστό νερό. Οι νοσηλευόμενοι, κατά κανόνα με βαριά προβλήματα υγείας, αναγκάζονται να κάνουν μπάνιο με παγωμένο νερό. Σύμφωνα με τη διεύθυνση το πρόβλημα περιορίζεται μόνο στο τμήμα των οροθετικών και είναι τεχνικό, καθώς οφείλεται σε χαλασμένο εξάρτημα του μπόιλερ το οποίο για να αντικατασταθεί έπρεπε να εισαχθεί από το εξωτερικό, λόγω, όμως, των πρόσφατων απεργειών καθυστέρησε... Από τους ασθενείς του νοσοκομείου, όμως, μαθαίνουμε τα αντίθετα. Κατ' αρχήν και άλλες πτέρυγες δεν έχουν ζεστό νερό, ενώ οι δικαιολογίες για την έλλειψή του ποικίλλουν. Η τελευταία εκδοχή της διεύθυνσης είναι ότι επισκευάστηκε το τεχνικό πρόβλημα, αλλά καθυστερεί το πετρέλαιο λόγω των πρόσφατων απεργιών...
Παράλληλα, τις τελευταίες εβδομάδες το φαγητό μειώνεται, το κρέας και τα φρέσκα φρούτα εξαφανίζονται από το διαιτολόγιο. Βάσιμα, λοιπόν, κάποιοι υποπτεύονται ότι το πρόβλημα με το κρύο νερό δεν οφείλεται σε τεχνικά προβλήματα και στις απεργίες(!), αλλά στις αυστηρές περικοπές που τον τελευταίο καιρό έχουν επιβληθεί στις φυλακές. Να θυμίσουμε εδώ ότι το νοσοκομείο Άγιος Παύλος των φυλακών Κορυδαλού έχει έρθει και παλιότερα στη δημοσιότητα για τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν (ελλιπής προαυλισμός, προσχηματικές θεραπείες που πολύ απέχουν από τα δεδομένα ενός πραγματικού νοσοκομείου). Αν και ο “Άγιος Παύλος” θα έπρεπε να έχει περάσει στο ΕΣΥ, η μετάβαση αυτή δεν έχει πραγματοποιηθεί, και το επίπεδο περίθαλψης παραμένει χαμηλό. Η κρίση χειροτερεύει τα πράγματα και ταυτόχρονα δίνει το πρόσχημα για τις πιο ανάλγητες πράξεις. Σε τηλεφωνική επικοινωνία η διευθύντρια μας είπε: “Έξω Έλληνες και Ελληνίδες στερούνται τόσα πράγματα...”. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι μια τέτοια αποστροφή μπορεί να υπονοεί ότι σε τέτοιες εποχές οι κρατούμενοι ασθενείς, συχνά μετανάστες, δεν μπορούν να έχουν την απαίτηση για τα στοιχειώδη.
Η απαράδεκτη κατάσταση στον “'Αγιο Παύλο” αποτελεί το δείκτη τής ευαισθησίας μας. Αν μια κοινωνία είναι έτοιμη να καταδικάσει ασθενείς να τρώνε λίγο, να υποβάλλονται στο κρύο και να παίρνουν ελλιπώς τα φάρμακά τους για να κάνει ακόμη περισσότερη οικονομία, τότε έχει χαθεί κάθε έννοια αλληλεγγύης.
Ασθενείς χωρίς ζεστό νερό στο νοσοκομείο “Άγιος Παύλος” των φυλακών Κορυδαλλού
Αθήνα, 30 Οκτωβρίου 2011
Σύμφωνα με καταγγελίες, από τα τέλη Σεπτέμβρη στο νοσοκομείο “Άγιος Παύλος” των φυλακών Κορυδαλλού δεν υπάρχει ζεστό νερό. Οι νοσηλευόμενοι, κατά κανόνα με βαριά προβλήματα υγείας, αναγκάζονται να κάνουν μπάνιο με παγωμένο νερό. Σύμφωνα με τη διεύθυνση το πρόβλημα περιορίζεται μόνο στο τμήμα των οροθετικών και είναι τεχνικό, καθώς οφείλεται σε χαλασμένο εξάρτημα του μπόιλερ το οποίο για να αντικατασταθεί έπρεπε να εισαχθεί από το εξωτερικό, λόγω, όμως, των πρόσφατων απεργειών καθυστέρησε... Από τους ασθενείς του νοσοκομείου, όμως, μαθαίνουμε τα αντίθετα. Κατ' αρχήν και άλλες πτέρυγες δεν έχουν ζεστό νερό, ενώ οι δικαιολογίες για την έλλειψή του ποικίλλουν. Η τελευταία εκδοχή της διεύθυνσης είναι ότι επισκευάστηκε το τεχνικό πρόβλημα, αλλά καθυστερεί το πετρέλαιο λόγω των πρόσφατων απεργιών...
Παράλληλα, τις τελευταίες εβδομάδες το φαγητό μειώνεται, το κρέας και τα φρέσκα φρούτα εξαφανίζονται από το διαιτολόγιο. Βάσιμα, λοιπόν, κάποιοι υποπτεύονται ότι το πρόβλημα με το κρύο νερό δεν οφείλεται σε τεχνικά προβλήματα και στις απεργίες(!), αλλά στις αυστηρές περικοπές που τον τελευταίο καιρό έχουν επιβληθεί στις φυλακές. Να θυμίσουμε εδώ ότι το νοσοκομείο Άγιος Παύλος των φυλακών Κορυδαλού έχει έρθει και παλιότερα στη δημοσιότητα για τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν (ελλιπής προαυλισμός, προσχηματικές θεραπείες που πολύ απέχουν από τα δεδομένα ενός πραγματικού νοσοκομείου). Αν και ο “Άγιος Παύλος” θα έπρεπε να έχει περάσει στο ΕΣΥ, η μετάβαση αυτή δεν έχει πραγματοποιηθεί, και το επίπεδο περίθαλψης παραμένει χαμηλό. Η κρίση χειροτερεύει τα πράγματα και ταυτόχρονα δίνει το πρόσχημα για τις πιο ανάλγητες πράξεις. Σε τηλεφωνική επικοινωνία η διευθύντρια μας είπε: “Έξω Έλληνες και Ελληνίδες στερούνται τόσα πράγματα...”. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι μια τέτοια αποστροφή μπορεί να υπονοεί ότι σε τέτοιες εποχές οι κρατούμενοι ασθενείς, συχνά μετανάστες, δεν μπορούν να έχουν την απαίτηση για τα στοιχειώδη.
Η απαράδεκτη κατάσταση στον “'Αγιο Παύλο” αποτελεί το δείκτη τής ευαισθησίας μας. Αν μια κοινωνία είναι έτοιμη να καταδικάσει ασθενείς να τρώνε λίγο, να υποβάλλονται στο κρύο και να παίρνουν ελλιπώς τα φάρμακά τους για να κάνει ακόμη περισσότερη οικονομία, τότε έχει χαθεί κάθε έννοια αλληλεγγύης.
