ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡAXΩΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡAXΩΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ


Σήμερα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του θεσμού της φυλακής παραδέχονται την αποτυχία της φυλακής όχι απλώς να προετοιμάσει αλλά ούτε καν να επιτρέψει την κοινωνική επανένταξη των πρώην κρατουμένων.. Νομοθετικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των κρατούμενων καταστρατηγούνται, ακυρώνονται στην πράξη ή μετατρέπονται σε ευεργετήματα χορηγούμενα με ασαφή κριτήρια και με κυρίαρχο το επιχείρημα της ανάγκης να διαφυλαχθεί η τάξη και η πειθαρχία στις φυλακές και να προστατευθεί η κοινωνία από «ανέτοιμους να επανενταχθούν» εγκληματίες.

Ο θεσμός των «αδειών», που είναι ο σημαντικότερος δίαυλος επαφής με τον έξω κόσμο και συμβάλλει στην κοινωνική επανένταξη, τείνει να εκλείψει με τη δικαιολογία της «κακής χρήσης αδείας» και την αναγωγή των εξαιρέσεων σε κανόνα. Το συμβούλιο της φυλακής παίρνει το ρόλο της Πυθίας, ο χρησμός υποκαθιστά τον νόμο και οι προβλέψεις για την κακή χρήση της άδειας μετατρέπονται από ενδεχόμενο σε βεβαιότητα, έτσι ώστε να νομιμοποιείται η ουσιαστική ακύρωση των σχετικών ρυθμίσεων. Τη ρητορική του φόβου, ο οποίος προσωποποιείται στον έγκλειστο πληθυσμό, τροφοδοτούν και τα ΜΜΕ καθώς δεκάδες δημοσιεύματα έχουν εμφανιστεί στα 18 χρόνια ύπαρξης του θεσμού της άδειας, τα περισσότερα με τον τίτλο «άφαντοι οι αδειούχοι κρατούμενοι», υπονομεύοντας έτσι τον ίδιο το θεσμό των αδειών και όχι απλώς τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις για τη χορήγησή τους. Από την εφαρμογή του θεσμού προκύπτει ότι ένα μικρό μόνο ποσοστό κρατουμένων (που δεν υπερβαίνει το 4%) κάνουν κακή χρήση του συγκεκριμένου δικαιώματος, ενώ και οι ποιοτικές αναλύσεις καταλήγουν σε θετική αποτίμηση.

Πρόσφατες νομοθετικές  ρυθμίσεις, όπως ο Ν. 3772/09 που ψηφίστηκε επί υπουργίας Δένδια αυστηροποιούν την πρακτική χορήγησης αδειών σχετικοποιώντας και τα κριτήρια, με αποτέλεσμα άδειες να περικόπτονται αναίτια ή και αναιτιολόγητα ή με τυπικές αιτιολογίες. Παραμένει επίσης το πρόβλημα των καταδικασθέντων με βάση το νόμο περί ναρκωτικών, καθώς με την τροπολογία του  Ν. 3811/09 αυτοί εξακολουθούν να αποκλείονται από ευεργετικές διατάξεις όπως η χορήγηση άδειας  και η μεταγωγή  σε αγροτικά καταστήματα μετά την έκτιση του 1/5 της ποινής.
Η χορήγηση άδειας χρόνο  με τον χρόνο περιορίζεται, ενώ  ουσιαστικά αποκλείεται  και για τους αλλοδαπούς κρατούμενους καθώς στη μεγάλη πλειονότητά τους δεν έχουν τη δυνατότητα να δηλώσουν μόνιμη κατοικία (προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας) ενώ το ιδιαίτερο νομικό τους status συντείνει στην αντιμετώπισή τους ως εξ ορισμού επικίνδυνων. 
 Γι’ αυτό σας καλούμε να στηρίξουμε το δικαίωμα των κρατουμένων στην άδεια και να τους αντιμετωπίζουμε ως μέρος της κοινωνίας και όχι ως εχθρό της.


Συλλογή υπογραφών στο [email protected]

Στέλνουμε την υπογραφή μας γράφοντας όνομα, επάγγελμα και περιοχή