ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ 2008-2009

Στείλε e-mail με όνομα, επάγγελμα, πόλη στο [email protected] για να υπογράψεις κι εσύ το ακόλουθο κείμενο:

ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΚΕΛΙ

Εκατοντάδες παιδιά, ναι στην κυριολεξία παιδιά, βρίσκονται αυτή τη στιγμή μέσα σε υγρές και σκοτεινές φυλακές. Το «σωφρονιστικό σύστημα» δεν κάνει, βλέπετε, διακρίσεις. Διακατέχεται σε όλα τα επίπεδα από την ίδια «τυφλή», εκδικητική και τιμωρητική αντίληψη. Κάνει πως δεν βλέπει ότι οι φυλακές ανηλίκων είναι αποτέλεσμα μιας κοινωνικά άδικης πολιτικής, που δημιουργεί τους όρους και τις προϋποθέσεις για την «παραβατικότητα». Κάνει πως δεν βλέπει ότι οι φυλακές ανηλίκων είναι ο προθάλαμος για τις φυλακές ενηλίκων. Κάνει πως δεν βλέπει ότι η απουσία ενός δικτύου πρόληψης, φροντίδας και προστασίας του παιδιού και του εφήβου, είναι αυτή που εντείνει τη φτώχεια, τις ανισότητες και τις διακρίσεις.

Λύση δεν μπορεί να είναι ο εγκλεισμός και η τιμωρία. Λύση δεν μπορεί να είναι η δια της βίας «συμμόρφωση». Λύση δεν μπορεί να είναι η παραμονή των εφήβων σε κελιά χωρίς μόρφωση και ιατρική φροντίδα.

Διεκδικούμε την κατάργηση των φυλακών ανηλίκων και τη δημιουργία εναλλακτικών θεσμών ισότιμης και δημιουργικής ένταξης των παιδιών και των εφήβων στο κοινωνικό σύνολο.

ΑΡΧΕΙΟ

Τετάρτη, 18 Μαρτίου 2009

Χριστούγεννα μέσα στο κελί Μισητοί μου κανίβαλοι

Κατηγορίες: , ,
28 Δεκεμβρίου 2008

Oταν είσαι αθώος και είσαι φυλακή θα αγανακτήσεις για τη δικαστική πλάνη ή την πλεκτάνη που σε έβαλε μέσα. Όταν όμως η πλεκτάνη έχει γίνει νόμος και σου έχει κλέψει όλη τη ζωή μόνο και μόνο επειδή εξαρτήθηκες και αρρώστησες, επειδή έκανες χρήση μιας ουσίας και η ιδιοτελής βαρβαρότητα με νόμο σε έβαλε στη φυλακή, τι θα πεις; Θα αρκεστείς στο ό,τι όλο αυτό οφείλεται στην κοινωνική πλάνη και θα ευχηθείς χρόνια πολλά; Πόσος χαζός μπορεί αν είναι ένας άνθρωπος για να εύχεται ευχές στους δήμιούς του; Και άντε και να ευχηθείς, ποια θα είναι η καταλληλότερη ευχή; «Την αρρώστια μας να έχουμε να σας ταΐζουμε»;
Αγαπητοί μου συμπολίτες (κλέφτες και λωποδύτες), σας εύχομαι να αρρωστήσετε, να δουλεύετε μια ζωή και να σας παίρνουν όλα τα λεφτά και να σας καταστρέφουν τη δουλειά. Να σας αφήνουν δίχως μία, να σας βάζουν φυλακή, να σας βάζουν και χρηματική ποινή μετά και βγαίνοντας να χρωστάτε και από πάνω. Να σας βάζουν στη φυλακή, να ζείτε ο ένας πάνω στο άλλο και να σας στερούν όλα. Να έρχεται ο κάθε αμόρφωτος, άρρωστος, κομπλεξικός φύλακας και να επεμβαίνει ακόμη και στην ποιότητα του χαρτιού υγείας που θα χρησιμοποιήσετε. Και να σας υποχρεώνει να παίρνετε το πιο ακριβό και το χαράτσι να πηγαίνει στις τσέπες του. Να είναι τα παιδιά και οι γονείς σας έξω και να μην μπορείτε να τους συνδράμετε ούτε στο ελάχιστο^ αντιθέτως να τους ζητάτε και βοήθεια. Στη χώρα των κανιβάλων που γεννήθηκα και έζησα σαράντα μαρτυρικά χρόνια, η ατυχία και κακοτυχία μου είναι αυτοί οι κανίβαλοι. Οι κανίβαλοι που έχουν γνώμη (για τους άλλους πάντα) και ψηφίζουν και κάνουν κόλαση τη ζωή των άλλων.
Μισητοί μου κανίβαλοι, κανείς σας δεν μπορεί να αποποιηθεί των ευθυνών του. Όλοι ξέρετε ότι το εμπόριο των απαγορευμένων ουσιών ανθεί και ότι οι έμποροι δεν είναι φυλακή. Όλοι ξέρετε ότι οι μπάτσοι πουλάνε ναρκωτικά. Αν αύριο απαγορευτεί το τσιγάρο και θεσπιστεί νόμος να μπαίνουν οι καπνιστές στη φυλακή όλοι θα αντιδράσετε. Για μας δεν αντιδράει σχεδόν κανένας. Γιατί πολλοί αισχροκερδούν εις βάρος μας και άλλους σας βολεύει. Φάτε λοιπόν τα μελομακάρονά σας, ρίξτε τους χορούς σας στολισμένοι, καλοί μου συμπολίτες. Εγώ έχω πλέον, μόνο ένα να γιορτάζω. Αυτό που δεν μπορείτε ποτέ να μου του αρπάξετε, γιατί όλα τα άλλα μου τα πήρατε^ ότι δεν σας μοιάζω.
Κατερίνα Γκουλιώνη