ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Δελτίο Τύπου
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008
Φυλακές Δομοκού. Ήταν εκεί, γύρω στα μεσάνυχτα του Σαββάτου. Ο Χρήστος, πηγαίνει στην τουαλέτα. Καθυστερεί. Οι συγκρατούμενοί του, ανησυχούν και τον φωνάζουν. Τίποτα. Μπαίνουν μέσα και βλέπουν ότι ο φίλος τους έχει κρεμαστεί. Τον κατεβάζουν, του κάνουν μαλάξεις. Χτυπούν τις πόρτες, φωνάζουν, αλλά οι ανθρωποφύλακες, που σε άλλες περιπτώσεις σε κλάσματα δευτερολέπτου ασκούν τα... κατασταλτικά τους καθήκοντα, συνεχίζουν μακάριοι τον ύπνο τους. Μετά από μισή ώρα εμφανίζονται και ανοίγουν το κελί. Ψάχνουν, όμως, όπως καταγγέλλουν οι συγκρατούμενοί του χειροπέδες για να φύγει με «ασφάλεια» για το νοσοκομείο της Λαμίας. Αυτή τη στιγμή ο Χρήστος Τσιμπάνης βρίσκεται σε κώμα, διασωληνωμένος στην εντατική μονάδα σε κρίσιμη κατάσταση.
Οι κρατούμενοι των φυλακών Δομοκού, όπως άλλωστε και των περισσότερων φυλακών, καταγγέλλουν, επίσης, ότι δεν υπάρχει, όχι μόνο γιατρός, αλλά ούτε καν νοσηλευτής. Ελπίζουμε ότι ο Χρήστος θα κερδίσει τη μάχη.
Για κάθε θάνατο στις φυλακές έχουν ευθύνη οι διευθυντές των φυλακών και οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους. Όταν οι θάνατοι αυτοί «συμβαίνουν» σε περίοδο απεργίας πείνας, οι ευθύνες αυτές είναι εκατονταπλάσιες. Οι θάνατοι των Δ. Βουβάκη στις φυλακές Χίου και του Ν. Μπαρδάκη στις φυλακές Γρεβενών δεν είναι «τυχαίοι θάνατοι τοξικομανών». Στην περίπτωση, μάλιστα, του Ν. Μπαρδάκη εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά, καθώς, όπως δήλωσε η δικηγόρος του, σε όλο του το σώμα υπήρχαν μώλωπες και εκδορές.
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων καταγγέλλει την αναλγησία του υπουργείου Δικαιοσύνης, την αδιαφορία της Πολιτείας και απαιτεί να δοθεί άμεση λύση. Τα αιτήματα των κρατουμένων είναι απολύτως δίκαια. Η συγκλονιστική μάχη, το μάθημα αγώνα και αξιοπρέπειας που παραδίδουν, δεν μπορεί να καμφθεί ούτε με ψέματα, αλλά ούτε και με τα ψίχουλα που το υπουργείο έδωσε στους αγωνιζόμενους κρατούμενους.
Οι κρατούμενοι πρέπει να νικήσουν.
