Ένα μήνα μετά...

Ένα μήνα μετά τις κινητοποιήσεις στα περισσότερα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας και την επιστροφή των κρατουμένων στα κελιά τους, οι προσδοκίες ότι οι αρμόδιες αρχές θα διερευνούσαν αμερόληπτα τα καταγγελλόμενα περιστατικά που πυροδότησαν την αναταραχή παραμένουν επί ξύλου κρεμάμενες. Ουδέν νεότερο επίσης για τις καταγγελίες αναφορικά με την καταστολή αλλά και για τα αιτήματα των κρατουμένων επί της ουσίας.

Έξω από τα κάγκελα ΔΣΑ & Συνήγορος του Πολίτη

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Αναστάσης Παπαληγούρας εμμένει στη θέση του να μην επιτρέπει την πρόσβαση θεσμικών φορέων στις φυλακές, δήλωση που επανέλαβε και στην πρόσφατη (21/05/2007) συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία του ΔΣΑ. Ο Συνήγορος του Πολίτη καταγγέλλει εδώ και δύο χρόνια την παράνομη πρακτική του υπουργείου να απαγορεύει την πρόσβαση της θεσμικά κατοχυρωμένης Ανεξάρτητης Αρχής στα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας.

Το χτίσιμο νέων φυλακών δεν είναι λύση για την αποσυμφόρηση των φυλακών ενώ αποσπασματικές διορθωτικές κινήσεις όπως η προφορική δέσμευση του υπουργού για τον διαχωρισμό των καταστημάτων κράτησης υποδίκων από τους κατάδικους δεν είναι παρά ένα ίχνος ίασης μπροστά στα βαθιά τραύματα που προκαλεί η άρνηση κάθε συζήτησης για ουσιαστικές αλλαγές όπως:
1. n παρουσία εκπροσώπων των δικηγόρων στα συμβούλια των φυλακών αλλά και στο Κεντρικό Επιστημονικό Συμβούλιο Φυλακών, προκειμένου να υπάρχει κοινωνικός έλεγχος στη διοίκηση των φυλακών και να αποφεύγεται η αυταρχική συμπεριφορά στους κρατουμένους,
2. η άρση του υαλόφραχτου στα επισκεπτήρια των συνηγόρων στις φυλακές.

Η προφορική δέσμευση για τη χωρίς διακρίσεις εθνικότητας παροχή αδειών στους κρατούμενους δεν φτάνει να διασφαλίσει την εξάλειψη των αυθαίρετων κρίσεων από τα όργανα της φυλακής δεδομένης και της πρόσφατης εισαγγελικής γνωμάτευσης που απαγορεύει τις άδειες σε αλλοδαπούς που τους έχει επιβληθεί και ποινή απέλασης.

Μέσα από τα σύνορα, πίσω από τα κάγκελα

Με κατάφορες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήρθε αντιμέτωπη αντιπροσωπεία μελών Αντιρατσιστικών και Μεταναστευτικών Οργανώσεων από όλη την Ελλάδα και εκπροσώπων φορέων και συλλογικοτήτων που επισκέφτηκε το νεόκτιστο επονομαζόμενο «Πρότυπο Κέντρο Φύλαξης και Υποδοχής Λαθρομεταναστών» στον Έβρο στις 19 Μαΐου στο οποίο βρίσκονταν 123 άνθρωποι που εισήλθαν χωρίς χαρτιά στη χώρα μας.

Σύμφωνα με την αντιπροσωπεία, μεταξύ άλλων,:
· Οι κρατούμενοι ήταν ουσιαστικά σε απομόνωση. Κατήγγειλαν ότι: Δεν υπήρχαν ακόμα καρτοτηλέφωνα, οπότε η επικοινωνία με τον έξω κόσμο ήταν ανύπαρκτη για τους περισσότερους. Δεν κλήθηκαν κατάλληλοι διερμηνείς για όλους οπότε τόσο η ενημέρωση για την κατάστασή τους και τα δικαιώματά τους όσο και η ίδια η διαδικασία ήταν από προβληματική ως απαράδεκτη. Δεν δόθηκε σε όλους το ενημερωτικό έντυπο του Υπουργείου στη γλώσσα τους ώστε να μπορούν να το διαβάσουν. Τους έβαλαν και υπέγραψαν χαρτιά στα ελληνικά χωρίς να καταλαβαίνουν το παραμικρό (μεταξύ άλλων τις αποφάσεις απέλασής τους).
· Υπήρχαν ανήλικοι κρατούμενοι και σε μερικές περιπτώσεις κρατούνταν μαζί με τους ενήλικες.
· Μία μόνο φορά κάθε μήνα περίπου έρχεται ένας γιατρός και μία νοσοκόμα από την Αθήνα.

Οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κρατουμένων, προσφύγων και μεταναστών τονίζονται και στην Ετήσια Έκθεση 2007 της Διεθνούς Αμνηστίας (περιλαμβάνει συμβάντα του έτους 2006). Η παγκόσμια οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναφέρει σχετικά στο λήμμα για την Ελλάδα:
«Η κυβέρνηση παρέλειψε να επιτρέψει σε αιτούντες άσυλο την πρόσβαση στη χώρα και συνέχισε να τους επιστρέφει στη χώρα προέλευσής τους, χωρίς νομική βοήθεια ή πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου. Οι συνθήκες κράτησης αναφέρεται ότι ισοδυναμούσαν με κακομεταχείριση. Αναφέρθηκε επίσης η κράτηση ανηλίκων. Υπήρξαν επίσης αναφορές για κακομεταχείριση μεταναστών και αιτούντων άσυλο.»

Κάγκελα εντός των τειχών

Καταπέλτης είναι το πόρισμα της Νομαρχίας Πειραιά για τις συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές Κορυδαλλού χαρακτηρίζοντάς τες «αποθήκες ανθρώπων».

Η ειδική επιτροπή - αποτελούμενη από ιατρούς της Διεύθυνσης Υγειονομικών Ελέγχων της Νομαρχίας Πειραιά και του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά - που συγκροτείται βάσει της σωφρονιστικής νομοθεσίας διαπίστωσε το καθεστώς ασφυξίας που επικρατεί στις φυλακές Κορυδαλλού, «ενώ το νοσοκομείο και το ψυχιατρείο κρατουμένων λειτουργούν χωρίς καν τους στοιχειώδεις όρους υγιεινής, με υποδομές πεπαλαιωμένες και με τρομερές ελλείψεις σε ιατρικό - νοσηλευτικό προσωπικό με αποτέλεσμα να εκτελούν χρέη νοσηλευτών φύλακες και κρατούμενοι!»

Η πραγματικότητα περιγράφεται ανατριχιαστική: «Σε κάθε κρατούμενο, αντί των 6,5 τετραγωνικών μέτρων, αναλογούν μόλις 2,5! Τα φάρμακα δεν φυλάσσονται σε σωστές συνθήκες θερμοκρασίας και βρίσκονται σε ανασφάλιστα ερμάρια, στα κελιά με τουαλέτα δεν διαχωρίζονται ο χώρος υγιεινής από τον χώρο διαβίωσης, δεν ακολουθείται ο ενδεδειγμένος από τη νομοθεσία τρόπος διαχείρισης των ιατρικών μολυσματικών αποβλήτων, ενώ στο αναρρωτήριο των γυναικείων φυλακών δεν υπάρχουν στρώματα, παρά μόνο γυμνά κρεβάτια.»

Ψυχές στα κάγκελα

Αποτροπιασμό προκαλούν οι νέες καταγγελίες κρατουμένου που κινδυνεύει να χάσει και το άλλο του πόδι – το πρώτο είναι ήδη κομμένο – ο οποίος ήρθε αντιμέτωπος με την ρητορική ερώτηση «Για ένα πόδι κάνεις έτσι;» από το ιατρικό προσωπικό στις φυλακές Κορυδαλλού όταν αναζήτησε βοήθεια.

Η εντεταλμένη Πολιτεία όχι μόνο παρανομεί με τις απαγορεύσεις της και την άρνηση κάθε συζήτησης για τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, διεθνώς αναγνωρισμένων και κατοχυρωμένων, αλλά εμμέσως ενθαρρύνει το καθεστώς της βαρβαρότητας μέσα στις φυλακές και τα κρατητήρια καθώς και τις διακρίσεις μεταξύ των ήδη βασανισμένων τροφίμων των λεγόμενων ιδρυμάτων σωφρονισμού. Συνεχίζει τις πρακτικές ηθικής και σωματικής εξόντωσης των ανθρώπων εξαντλώντας σταδιακά και κάθε μέτρο φαντασίας.

Καθώς δεν φαίνεται να απασχολεί τις Αρχές ούτε ο διεθνής διασυρμός της χώρας με τις τριτοκοσμικές συνθήκες που επιφυλάσσει στους κρατούμενους είμαστε αναγκασμένοι για άλλη μια φορά να υπενθυμίζουμε τις καταδικαστικές αποφάσεις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την Επιτροπή Κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης και υπερπληθυσμού στις φυλακές.

Γράμμα του Timo Behrendt – Φυλακές Διαβατών

http://athens.indymedia.org

Γράμμα του αγωνιστή Timo Behrendt (συλληφθέντα στις 20/02 στη Θεσσαλονίκη στα πλαίσια των φοιτητικών κινητοποιήσεων) που βρίσκεται προφυλακισμένος στις δικαστικές φυλακές Διαβατών (Θεσσαλονίκη)

ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

Οι ελληνικές φυλακές είναι γεμάτες, το κράτος χτίζει με μεγάλη πίεση καινούριες, η καθημερινότητα των κρατουμένων είναι χαραγμένη από βία, άδικη μεταχείριση από τη πλευρά των δεσμοφυλάκων και απελπισία. Η αιτία όμως για αυτό δεν είναι η εγκληματικότητα. Η πραγματικότητα της ελληνικής δικαιοσύνης στέκεται σαν μαύρο σύννεφο πάνω από τη δημοκρατία της και το κράτος δικαίου. Οι αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων διακατέχονται από αυθαιρεσία, ατεκμηρίωτες διαδικασίες και ρατσισμό.

Η τελευταία προφυλάκιση ενός φοιτητή, του οποίου η αθωότητα μπορούσε ξεκάθαρα να αποδειχθεί, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου μιας δικαιοσύνης της οποίας οι διαδικασίες βασίζονται πάνω σε εικασίες και ισχυρισμούς. Το τεκμήριο αθωότητας δεν φαίνεται να λαμβάνεται καθόλου υπόψη εδώ, γεγονός το οποίο πλήττει ιδιαίτερα ανθρώπους αλβανικής καταγωγής. Η διαδικασία της εξέτασης των αιτήσεων αποφυλάκισης, που συχνά περιλαμβάνει περισσότερες από μία συνεδριάσεις, καταντά σε φάρσα καθώς οι ανακριτές εναρμονίζονται με τις συστάσεις της αστυνομίας και τις επιβάλλουν. Η απόφαση για προφυλάκιση βασίζεται περισσότερο στις καταθέσεις αστυνομικών παρά σε πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία. Πολυάριθμες δίκες διεξάγονται αποκλειστικά βάσει καταθέσεων μαρτύρων. Το άρθρο 24 του νόμου περί ναρκωτικών,(1) χρησιμοποιείται ευρύτατα από την αστυνομία για να ασκήσει πίεση στους κατηγορούμενους και να τους παρασύρει να καταδώσουν κάποιον στις αρχές προκειμένου να αποφύγουν την 18μηνη προφυλάκιση.

Καθώς δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια αρχή η οποία να μπορεί να βάλει τέλος στις πολυήμερες, βίαιες ανακρίσεις, θα πρέπει να αμφισβητείται η εγκυρότητα των όποιων διαδικασιών βασίζονται πάνω σε μαρτυρίες. Ο συνδυασμός της εναλλαγής των βασανιστηρίων, του άρθρου 24 και της 18μηνης κράτησης και της αποδοχής αυτού του είδους καταθέσεων από τους δικαστές, αποδεικνύει ,ολοφάνερα, ότι πρόκειται για μεθοδευμένη σκοπιμότητα και νομική αυθαιρεσία. Εκτός από αυτό, μεγάλο μέρος των κατηγορούμενων δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα, οπότε - μαζί με το γεγονός ότι δεν τους παρέχεται καλή μετάφραση - δεν είναι σε θέση να προβούν σε μια σωστή υπεράσπιση... Ακολουθούν καταδίκες με δρακόντειες ποινές, οι οποίες φαίνεται να σχετίζονται άμεσα με την κατοχή υπηκοότητας συγκεκριμένης χώρας. Κατ' αυτόν τον τρόπο οι ποινές των κρατουμένων από την Αλβανία είναι στατιστικά κατά ένα τρίτο μεγαλύτερες από ότι αυτές των ελλήνων (πεντέμιση χρόνια για 4 γραμμάρια ουσίας ,για να αναφέρω ένα παράδειγμα όπου είναι φανερό ότι πρόκειται για προσωπική χρήση και που για ένα έλληνα η ποινή θα ήταν εξαγοράσιμη). Σύμφωνα με τα όσα έχω παρατηρήσει, το ένα τρίτο όσων μεταφέρονται από τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων στα σωφρονιστικά καταστήματα, φέρουν φανερούς τραυματισμούς. Τα δύο τρίτα εξ αυτών προέρχονται από την Αλβανία.

Από την πλευρά της Ε.Ε. καταβάλλεται για κάθε ένα κρατούμενο ένα συγκεκριμένο ποσό χρημάτων για τα έξοδα της κράτησής του, το οποίο έχει μετατρέψει τις φυλακές, κυριολεκτικά, σε μηχανές εκμετάλλευσης. Αντί των 6 τετραγωνικών μέτρων που πρέπει να παρέχονται σε κάθε κρατούμενο, στην πραγματικότητα ο χώρος που τους αναλογεί είναι 1-1,5 τ.μ.. Αυτό σημαίνει ότι στον χώρο που προβλέπεται για ένα κρατούμενο, καταφτάνουν στο εξαπλάσιο τα χρήματα από την Ε.Ε. Πολλές δουλειές που προκύπτουν πραγματοποιούνται από τους κρατούμενους. Αντί, όμως, να πληρώνονται για αυτές, τους παρουσιάζεται ως αντάλλαγμα μια ενδεχόμενη προοπτική για μείωση του χρόνου εγκλεισμού. Τα προβλεπόμενα από το νόμο ωράρια για τον προαυλισμό δεν τηρούνται λόγω έλλειψης προσωπικού (ανά 300 φυλακισμένους αναλογούν 3 δεσμοφύλακες), οπότε καταστρατηγείται και το δικαίωμα για επικοινωνία με συγγενείς και φίλους μέσω τηλεφώνου. Τα αναλώσιμα που παραγγέλνονται εβδομαδιαία, αγοράζονται για κάθε κρατούμενο εις διπλούν ή τριπλούν και ας έχουν παραγγελθεί μόνο μία φορά. Επιπλέον, τα απορρυπαντικά και τα σαμπουάν παραδίδονται ανοιγμένα σε μια πλαστική σακούλα, με αποτέλεσμα πολλά να μην μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν. Αυτή η πρακτική δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ένα συμπέρασμα. Ότι τα προϊόντα αγοράζονται σε μεγάλη ποσότητα σε τιμή χονδρικής και μετά γίνεται προσπάθεια να πουληθούν όσο το δυνατόν συντομότερα και πιο κερδοφόρα στους κρατούμενους, σε τιμή λιανικής εννοείται. Τέλος, να μην ξεχάσω να αναφέρω την "επιχείρηση" με τις τηλεκάρτες. Στις φυλακές Διαβατών, για παράδειγμα, πωλούνται στους κρατούμενους μόνο τηλεκάρτες των 4 ευρώ. Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι τηλεκάρτες των 10 ευρώ πιστώνουν και 1 ευρώ δωρεάν χρόνου ομιλίας, το κέρδος που αποφέρει στους διαχειριστές αυτή η πρακτική είναι σημαντικό, καθώς οι κρατούμενοι αναγκάζονται να αγοράσουν περισσότερες τηλεκάρτες. Που να παραμένουν άραγε όλα αυτά τα χρήματα;!

Εάν κάποιος κρατούμενος προσπαθήσει να αναδείξει τις συνθήκες που επικρατούν στη φυλακή και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, του επιβάλλεται εντελώς αυθαίρετα και δίχως αποδεικτικά στοιχεία το περίφημο "πειθαρχείο" (απομόνωση) και ακολουθεί η πρόθυμη καταδίκη από τα δικαστικά συμβούλια για έκτιση πειθαρχικής ποινής, που σημαίνει 2 χρόνια επιπλέον εγκλεισμού. Εάν, δηλαδή, κάποιος δεν ενσωματωθεί στη λογική εκμετάλλευσης των αρχών, θεωρείται ανεπιθύμητο μέλος αυτής της "κοινότητας" και υπάρχει η δυνατότητα από τις αρχές να επιμηκύνουν τον χρόνο εγκλεισμού του απεριόριστα - τόσο απλά γίνονται αυτά τα πράγματα στην Ευρώπη. Τις περισσότερες φορές του δίνουν και ένα δωράκι-μπόνους: την μεταγωγή του σε άλλη φυλακή, το οποίο σημαίνει άλλα δύο χρόνια επιπρόσθετης φυλάκισης. Τα 4 άρθρα του σωφρονιστικού κώδικα 68, 69, 70 και 71 - που αναφέρονται στα πειθαρχικά παραπτώματα, τις ποινές που αυτά επιφέρουν, τα πειθαρχικά όργανα και την διαδικασία - αποτελούν "επιτεύγματα" της δεκαετίας του '90 για να δοθεί, μέσω εκφοβισμού, ένα τέλος στα συνεχή ξεσπάσματα εξεγέρσεων στις ελληνικές φυλακές. Ειδικότερα, στις 01/06/1996 η πειθαρχική ποινή μετατράπηκε από έναν υπουργό, ονόματι Βαγγέλη Γιαννόπουλο, σε μη εξαγοράσιμη πλέον ποινή φυλάκισης (κάθειρξη). Κατ' αυτόν τον τρόπο το μήνυμα διατυπώνεται με σαφήνεια. Όποιος φεύγει (ποινή ενός χρόνου για πλημμέλημα-εξαγοράσιμη για 3000 ευρώ) δεν κοστίζει στις αρχές όσο κάποιος που παλεύει για τα δικαιώματά του και ο οποίος ενδεχομένως ενθαρρύνει και άλλους να κάνουν το ίδιο. Είναι απερίγραπτη η αδικία που υφίστανται όσοι κρατούμενοι έχουν καταδικαστεί σε επιπρόσθετη πολυετή έκτιση ποινής φυλάκισης, επειδή απλά και μόνο δεν θέλουν να υπόκεινται στους συνεχείς εξευτελισμούς και διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Απαιτούμε:
- να καταργηθούν άμεσα οι πειθαρχικές ποινές που επιμηκύνουν το χρόνο εγκλεισμού και οι οποίες ακολουθούν την απομόνωση (πειθαρχείο) που ήδη από μόνη της αποτελεί σοβαρή ποινή.
- να σταματήσουν άμεσα οι (πειθαρχικές) μεταγωγές σε άλλες φυλακές.
- να αποκατασταθούν σε όλους τους κρατούμενους οι ζημιές στα δόντια που τους προκάλεσε η αστυνομία κατά τη διάρκεια της ανάκρισης χτυπώντας τους συστηματικά.
- άμεση απελευθέρωση όσων καταδικάστηκαν αποκλειστικά βάσει μαρτυριών - οι καταθέσεις των μαρτύρων και τα κριτήρια δεν στέκουν
- τη δυνατότητα για αναστολή μετά από 3/7 εκτιθείσας ποινής φυλάκισης
- να μειωθεί στα 12 χρόνια έκτισης ποινής η ισόβια κάθειρξη
- να είναι σεβαστά τα δικαιώματα των φυλακισθέντων

Timo Behrendt σε συνεργασία με άλλους κρατούμενους στις φυλακές Διαβατών Θεσσαλονίκης

29/05/2007

(1) Σύμφωνα με το νόμο περί ναρκωτικών, "εγγυάται" η αναστολή εκτέλεσης ποινής αν ο κατηγορούμενος συντελέσει «με δική του πρωτοβουλία κατά τρόπο ουσιώδη, πριν τη καταδίκη του, στην ανακάλυψη ή εξάρθρωση συμμορίας ή στη σύλληψη και παραπομπή προσώπων που επιδίδονται στην τέλεση [αξιόποινων] πράξεων».

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=724387

Συναντήσεις Θεσσαλονίκη

Kάθε Δευτέρα 20:00 Φιλίππου 51, τηλ. 2310-265346, [email protected]

Καλέσματα Φυλακές Κορυδαλλού

Μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων πηγαίνουν έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού τις ώρες του επισκεπτηρίου, μοιράζουν το Κάλεσμα προς Κρατουμένους, Πρώην Κρατουμένους, Συγγενείς και Φίλους (http://www.keli.gr/2007/05/blog-post_30.html), ενημερώνουν για την Πρωτοβουλία και συνομιλούν με συγγενείς και φίλους κρατουμένων.

Μέχρι τώρα: Πέμπτη 24 Μαϊου 2007, Τετάρτη 30 Μαϊου 2007, Παρασκευή 1 Ιουνίου 2007.

ΚΑΛΕΣΜΑ

Κάλεσμα προς Κρατουμένους, Πρώην Κρατουμένους, Συγγενείς και Φίλους

Φίλες και φίλοι,

Είμαστε η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Μία ομάδα ανθρώπων (εργαζόμενοι, άνεργοι, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, κοινωνιολόγοι, φοιτητές, πρώην κρατούμενοι) που έχουμε ενώσει τις δυνάμεις μας λόγω της αγανάκτησης που νιώθουμε με όσα συμβαίνουν μέσα στις φυλακές και τα κρατητήρια. Δρούμε ανεξάρτητα και συλλογικά ζητώντας:

· Σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οι κρατούμενοι είναι άνθρωποι.
· Καλύτερες συνθήκες κράτησης. Να μην είναι οι φυλακές κολαστήρια.
· Αποσυμφόρηση των φυλακών. Όχι υπερπληθυσμός.
· Να έχουν όλοι οι κρατούμενοι τα απαραίτητα είδη προσωπικής υγιεινής.
· Να εφαρμόζεται ο νόμος για τα δικαιώματα και να δίνονται τα δικαιώματα σε όλους τους κρατούμενους ανεξαρτήτως ποινής.
· Ίση αντιμετώπιση όλων των κρατουμένων. Να σταματήσουν οι διακρίσεις, οι αυθαιρεσίες, οι παράνομες περικοπές αδειών και τα εκδικητικά πειθαρχικά.
· Μείωση του χρόνου προφυλάκισης, κατάργηση των 4/5, εφαρμογή της υφ’ όρον απόλυσης.
· Οι μεταγωγές να γίνονται ανθρώπινα.
· Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με αρκετούς γιατρούς και νοσηλευτές.
· Να μην δίνονται ανεξέλεγκτα ψυχοφάρμακα.
· Να αυξηθούν τα προγράμματα απεξάρτησης στις φυλακές.
· Να αυξηθούν τα επισκεπτήρια, να δοθεί τέλος στην πολύωρη αναμονή και να καταργηθούν τα διαχωριστικά τζάμια.
· Να ερευνηθούν όλα τα περιστατικά αυτοκτονιών και θανάτων και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.

Σας καλούμε να παλέψουμε μαζί. Να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο κίνημα υπεράσπισης και αλληλεγγύης σε όσους είναι πίσω από τα κάγκελα και τους τεράστιους τοίχους. Μιλήστε μας, τηλεφωνήστε μας ή γράψτε μας είτε είστε κρατούμενοι, είτε συγγενείς και φίλοι τους, είτε απλώς ενδιαφέρεστε να ενώσετε τη φωνή σας με τη δική μας.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-3635667,
6974942918, 6972245791, 6944361139, 6944594869, 6936514299

Ετήσια Έκθεση Διεθνούς Αμνηστίας 2007 για την Ελλάδα

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΟ 2006

Θανατική ποινή: Έχει καταργηθεί για όλα τα εγκλήματα
Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο: Έχει επικυρωθεί

Σε δύο πράκτορες της ΕΥΠ απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε σχέση με την καταγγελθείσα απαγωγή επτά ανθρώπων στο πλαίσιο του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Μετανάστες υποβλήθηκαν σε κακομεταχείριση, ενώ υπήρξαν ανησυχίες για βίαιη επαναπροώθηση. Παιδιά-μετανάστες τέθηκαν υπό κράτηση σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις. Στο τέλος του έτους ήταν στο στάδιο της οριστικοποίησης, αλλά δεν είχε ακόμη ψηφιστεί, νομοσχέδιο με στόχο την εναρμόνιση της διαδικασίας ασύλου με τα διεθνή θεσμικά κείμενα. Οι αντιρρησίες συνείδησης εξακολούθησαν να αντιμετωπίζουν διωγμό. Δεν παρεχόταν η απαραίτητη προστασία στις γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας ή εμπορίας ανθρώπων και καταναγκαστικής πορνείας.

Απαγωγές και κράτηση χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο στο πλαίσιο του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας»

Τον Μάιο, σε δύο πράκτορες της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε σχέση με τις καταγγελθείσες απαγωγές ενός Ινδού και έξι Πακιστανών υπηκόων στην Αθήνα τον Ιούλιο του 2005. Δεν ήρθαν στο φως στοιχεία στις υποθέσεις έξι άλλων πρακτόρων, που βαρύνονταν αρχικά με υποψίες για ανάμιξη στις απαγωγές. Οι έρευνες για τους οκτώ πράκτορες συνεχίζονταν. Οι απαγωγές φαίνεται να πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο διεθνών ερευνών για τις βομβιστικές επιθέσεις του Ιουλίου 2005 στο Λονδίνο. Η κυβέρνηση δήλωσε αρχικά ότι οι μυστικές και άλλες υπηρεσίες της δεν είχαν ανάμιξη. Τον Νοέμβριο ο Τζαβέντ Ασλάμ, Πακιστανός υπήκοος που είχε υποβάλει στον εισαγγελέα μηνυτήρια αναφορά εκ μέρους των συμπατριωτών του, συνελήφθη από την ελληνική αστυνομία και κρατήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού εν όψει απέλασης, μετά την έκδοση από τις πακιστανικές αρχές εντάλματος σύλληψης, που τον κατηγορούσε για παράνομη μετανάστευση και λαθραία διακίνηση ανθρώπων.

Μεταχείριση μεταναστών και προσφύγων

Η κυβέρνηση παρέλειψε να επιτρέψει σε αιτούντες άσυλο την πρόσβαση στη χώρα και συνέχισε να τους επιστρέφει στη χώρα προέλευσής τους, χωρίς νομική βοήθεια ή πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου.

* Τον Σεπτέμβριο απελάθηκαν στην Αίγυπτο 118 άνθρωποι που είχαν ναυαγήσει στην Κρήτη δύο εβδομάδες νωρίτερα, χωρίς να τους δοθεί πρόσβαση σε δικηγόρους και εκπροσώπους της Διεθνούς Αμνηστίας που είχαν ζητήσει να τους συναντήσουν.

* Τον Σεπτέμβριο, 40 άνθρωποι που προσπαθούσαν να φτάσουν στη Χίο με βάρκα αναχαιτίστηκαν από Έλληνες λιμενοφύλακες, οι οποίοι φέρονται να τους επιβίβασαν στο δικό τους σκάφος αφού η βάρκα τους βυθίστηκε, να τους έδεσαν με χειροπέδες, να τους μετέφεραν προς την κατεύθυνση της Τουρκίας και να τους ανάγκασαν να πέσουν στη θάλασσα. Τα πτώματα έξι ανθρώπων βρέθηκαν στις τουρκικές ακτές, 31 άνθρωποι διασώθηκαν από τις τουρκικές αρχές, ενώ τρεις αναφέρθηκαν ως αγνοούμενοι. Οι ελληνικές αρχές αρνήθηκαν τους ισχυρισμούς.

Οι συνθήκες κράτησης αναφέρεται ότι ισοδυναμούσαν με κακομεταχείριση. Αναφέρθηκε επίσης η κράτηση ανηλίκων.

* Αναφέρθηκε ότι έξι ανήλικοι συγκαταλέγονταν στους πρόσφυγες και μετανάστες που κρατούνταν στο κέντρο κράτησης της Χίου. Υπήρξαν επίσης αναφορές για υπερβολικό συνωστισμό και έλλειψη αποχωρητηρίων στο κέντρο.

* Πέντε ανήλικοι τέθηκαν υπό κράτηση στον Βόλο επί 45 ημέρες προτού μεταφερθούν στην Αθήνα, όπου τέθηκαν εκ νέου υπό κράτηση.

Υπήρξαν επίσης αναφορές για κακομεταχείριση μεταναστών και αιτούντων άσυλο.

* Σαράντα μετανάστες, μεταξύ των οποίων και ανήλικοι, οι οποίοι προσπαθούσαν να επιβιβαστούν σε πλοία με προορισμό την Ιταλία από το λιμάνι της Πάτρας, αναφέρθηκε ότι τέθηκαν υπό κράτηση στο Γραφείο Ασφαλείας Πατρών και ορισμένοι ξυλοκοπήθηκαν.

Άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης

Οι περισσότεροι από τους αντιρρησίες συνείδησης που αναμενόταν να ωφεληθούν από τον νόμο για τη στρατιωτική θητεία αρνήθηκαν να επανακαταθέσουν τις αιτήσεις τους, διαμαρτυρόμενοι για την τιμωρητική διάρκεια της εναλλακτικής θητείας. Τον Οκτώβριο, απορρίφθηκε αίτηση για την αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης επειδή οι λόγοι του αιτήματος δεν ήταν θρησκευτικοί.

* Τον Μάιο, επιβλήθηκε στον Λάζαρο Πετρομελίδη από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Αθηνών ποινή φυλάκισης πέντε μηνών με αναστολή. Υπέβαλε αίτηση αναίρεσης της απόφασης.

* Τον Ιούνιο, το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Αθηνών εξέδωσε απόφαση για τις υποθέσεις δύο αντιρρησιών συνείδησης που κατηγορούνταν για ανυπακοή. Ο Μπόρις Σωτηριάδης αθωώθηκε, ενώ ο Γιώργος Κουτσομανωλάκης καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δέκα μηνών με αναστολή.

* Τον Οκτώβριο, το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Αθηνών ελάττωσε την ποινή φυλάκισης 40 μηνών του Γιώργου Μοναστηριώτη για λιποταξία σε φυλάκιση 24 μηνών με τριετή αναστολή. Καταδικάστηκε μετά την άρνησή του να ακολουθήσει τη μονάδα του στο Ιράκ.

Ενδοοικογενειακή βία

Τον Οκτώβριο, η Βουλή θέσπισε νόμο για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, ο οποίος δίνει έμφαση στη διατήρηση της οικογένειας και όχι στα δικαιώματα των θυμάτων, τα οποία στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων είναι γυναίκες. Σύμφωνα με τον νόμο, η δικαστική διαμεσολάβηση γίνεται με πρωτοβουλία εισαγγελέα και όχι με αίτημα του θύματος, απουσιάζει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την άμεση εφαρμογή των εντολών περιορισμού του δράστη, ενώ μέχρι το τέλος του έτους δεν είχαν κατανεμηθεί κονδύλια στον προϋπολογισμό για να διασφαλιστεί η εφαρμογή του νόμου.

Εμπορία ανθρώπων

Τον Φεβρουάριο, η Αλβανία και η Ελλάδα υπέγραψαν συμφωνία για την προστασία των ανήλικων Αλβανών που πέφτουν θύματα εμπορίας προς την Ελλάδα. Μέχρι το τέλος του έτους η συμφωνία δεν είχε ακόμη επικυρωθεί από τη Βουλή. Η συμφωνία διατυπώνει διαδικασίες για την παροχή τροφής, στέγης και ιατρικής και ψυχοκοινωνικής στήριξης, τον διορισμό προσωρινών επιμελητών, διευθετήσεις για οικειοθελή επαναπατρισμό, τη διεργασία επανένταξης μετά τον επαναπατρισμό τους, και την απαγόρευση της κράτησης και της ποινικής δίωξης παιδιών.

Η συμφωνία, ωστόσο, δεν προσδιορίζει όρους για τον οικειοθελή επαναπατρισμό παιδιών, περιλαμβανομένης της διαδικασίας προσδιορισμού κατά πόσον ο επαναπατρισμός είναι όντως οικειοθελής. Ούτε και προσδιορίζει διατάξεις για την προστασία των παιδιών κατά τη διαδικασία της ποινικής ανάκρισης ή για τις περιπτώσεις παιδιών που πέφτουν θύματα εμπορίας από τους γονείς τους.

* Τον Απρίλιο, μία Βουλγάρα υπήκοος τέθηκε υπό κράτηση στη Ρόδο για παράνομη είσοδο, ενώ απαγγέλθηκαν κατηγορίες για εμπορία ανθρώπων και μαστροπεία σε δύο άνδρες, που είχαν κανονίσει τη μεταφορά της από την Κρήτη στη Ρόδο. Η γυναίκα κατήγγειλε ότι, αφού τέθηκε υπό κράτηση, ένας αστυνομικός τη μετέφερε στην κατοικία του όπου τη βίασε και, όταν μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα, βιάστηκε από άλλον αστυνομικό. Κινήθηκε ποινική ανάκριση, στους δύο αστυνομικούς απαγγέλθηκαν κατηγορίες για βιασμό, ενώ στον αξιωματικό υπηρεσίας στο αστυνομικό τμήμα κατά τον χρόνο εκείνο και στον διοικητή του τμήματος απαγγέλθηκαν κατηγορίες για παραμέληση καθήκοντος.

Υπήρξαν ανησυχίες για το γεγονός ότι, για να χορηγηθεί προστασία στα θύματα εμπορίας ανθρώπων, απαιτείται να καταθέσουν εναντίον των εμπόρων.

Ελευθερία της έκφρασης

Τον Ιούλιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάνθηκε ομόφωνα ότι η Ελλάδα παραβίασε το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην υπόθεση του Μεχμέτ Αγκά, εκλεγμένου αλλά ανεπίσημου Μουφτή του νομού Ξάνθης, ο οποίος είχε καταδικαστεί το 1997 από ελληνικό δικαστήριο για αντιποίηση άσκησης υπηρεσίας θρησκευτικού λειτουργού «γνωστής θρησκείας» με βάση το Άρθρο 175 του Ποινικού Κώδικα.

Νεότερες εξελίξεις: Ο φόνος του Μαρίνου Χριστόπουλου

Τον Νοέμβριο, ο Γιώργος Τυλιανάκης, ο αστυνομικός που είχε φονεύσει τον 22χρονο Ρομά Μαρίνο Χριστόπουλο τον Οκτώβριο του 2001, καταδικάστηκε από το Εφετείο σε ποινή κάθειρξης 10 ετών και τριών μηνών.

Eκθέσεις / επισκέψεις της Διεθνούς Αμνηστίας

Έκθεση: Greece: High time to comply fully with European standards on conscientious objection (Ελλάδα: Καιρός να συμμορφωθεί πλήρως με τα ευρωπαϊκά θεσμικά κείμενα για την αντίρρηση συνείδησης, AI Index: EUR 25/003/2006)

Επισκέψεις: Ερευνητικές αποστολές της Διεθνούς Αμνηστίας επισκέφθηκαν την Ελλάδα τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο. Τον Σεπτέμβριο, η Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας συναντήθηκε με ανώτερα στελέχη της κυβέρνησης.

http://www.amnesty.org.gr/library/report2007/greece.htm

«Έκλεισε» την πόρτα των φυλακών στο ΔΣΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Εμμένει ο υπουργός Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρας να απαγορεύει την πρόσβαση θεσμικών φορέων στις ελληνικές φυλακές. Μετά τον Συνήγορο του Πολίτη, ο οποίος κατηγορεί το υπουργείο ότι παρανομεί όταν δεν επιτρέπει εδώ και δύο χρόνια σε εκπροσώπους του να επισκεφτούν τα σωφρονιστικά καταστήματα, ανάλογη άρνηση εισέπραξε και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών.

Χθες, αντιπροσωπεία του ΔΣΑ επισκέφθηκε τον υπουργό Δικαιοσύνης και του έθεσε το πάγιο αίτημα του συλλόγου να συμπεριλαμβάνονται εκπρόσωποι των δικηγόρων στα συμβούλια των φυλακών αλλά και στο Κεντρικό Επιστημονικό Συμβούλιο Φυλακών, προκειμένου να υπάρχει κοινωνικός έλεγχος στη διοίκηση των φυλακών και να αποφεύγεται η αυταρχική συμπεριφορά στους κρατουμένους. Αν και ο ΔΣΑ είναι ο πλέον αρμόδιος θεσμικός φορέας για να περιφρουρεί την τήρηση των δικαιωμάτων των κρατουμένων, ο κ. Παπαληγούρας αρνήθηκε κάθε συζήτηση.

Δεν δέχθηκε επίσης να υπάρξει θεσμική αλλαγή που να αποτρέπει στο μέλλον τη δημιουργία υαλοφράκτου στα επισκεπτήρια των συνηγόρων στις φυλακές.

Οι δικηγόροι Μ. Ζαφειρόπουλος, Ν. Κανελλόπουλος, Ι. Ραχιώτης και Κ. Παπαδάκης έθεσαν στον κ. Παπαληγούρα και το θέμα του συνεχώς αυξανόμενου υπερπληθυσμού των φυλακών που είναι απόρροια της αυστηρότητας των δικαστικών αποφάσεων, των υψηλών ποινών των τελευταίων ετών και της πληθώρας των προφυλακίσεων. Αν και ο υπουργός δεν συμμερίστηκε την εκτίμησή τους, υποσχέθηκε ότι στην επικείμενη αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικα θα μειωθούν τα όρια των ποινών. Θετικός ήταν και ως προς την ανάγκη διαχωρισμού των καταστημάτων κράτησης υποδίκων (φτάνουν το 25% του συνολικού πληθυσμού των κρατουμένων) από τους κατάδικους, ενώ υποσχέθηκε ότι οι άδειες στους κρατούμενους θα παρέχονται χωρίς διακρίσεις εθνικότητας, παρά την πρόσφατη εισαγγελική γνωμάτευση που απαγορεύει τις άδειες σε αλλοδαπούς που τους έχει επιβληθεί και ποινή απέλασης.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=82383404

Έγκλημα και τιμωρία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Κυριακή 20 Μάιου 2007

Της ΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΠΑ-ΣΟΥΛΟΥΝΙΑ Φωτ.: ΧΡ. ΛΙΑΤΣΗΣ

Ανεπαρκείς έκρινε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων τις εξηγήσεις που έδωσε το υπουργείο Δικαιοσύνης για την εγκατάλειψη των αρχείων στο πρώην αναμορφωτήριο θηλέων Παπάγου και του επέβαλε πρόστιμο ύψους 5.000 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι για το μείζον θέμα με τις κάμερες της ΕΛ.ΑΣ. η Αρχή είχε επιβάλει αντίστοιχα στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης πρόστιμο 3.000 ευρώ.

Η συγκεκριμένη ποινή, που σύμφωνα με πληροφορίες προκάλεσε οργή στον Αν. Παπαληγούρα, έχει ιδιαίτερη συμβολική σημασία καθώς από συστάσεως της Αρχής είναι η πρώτη φορά που επιβάλλει «τιμωρία» στο υπουργείο που την εποπτεύει!

*Η επιβολή ποινής στο ίδιο το υπουργείο σχολιάσθηκε θετικά από τον νομικό κόσμο. Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Παπαδημητρίου επισημαίνει ότι είναι ορθή και ευπρόσδεκτη η απόφαση της Αρχής, για τον επιπλέον λόγο ότι αφορά ζητήματα που ενδιαφέρουν λίγους και μάλιστα «χειμαζόμενους» πολίτες.

Συγκεκριμένα σημειώνει: «Με την απόφαση της Αρχής, διαπιστώθηκαν οι πολλαπλές παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων και επιβλήθηκε στον υπουργό που είναι υπεύθυνος για την επεξεργασία των δεδομένων, πρόστιμο 5.000 ευρώ. Αξίζει να τονισθεί ότι η απόφαση διακρίνεται για την προσήλωση στο μέτρο, αφού εν προκειμένω προέχει προφανώς όχι η καταβολή ενός μικρού προστίμου στο Δημόσιο Ταμείο αλλά η αποκατάσταση της νομιμότητας σε μια τόσο ευαίσθητη περιοχή».

*Η επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αιγαίου Λίλιαν Μήτρου παρατηρεί:

«Η απόφαση της Αρχής να επιβάλει κύρωση στο υπουργείο Δικαιοσύνης αναδεικνύει ακόμη μια φορά τη νομική υποχρέωση των δημοσίων υπηρεσιών να εισάγουν -και να ακολουθούν αυστηρά - διαδικασίες για την ασφαλή τήρηση αλλά και την ασφαλή καταστροφή των αρχείων που περιέχουν προσωπικές πληροφορίες».

*Αρχή στην απόφασή της (η οποία προκλήθηκε έπειτα από δημοσίευμα της «Κ.Ε.») καταλογίζει στο υπουργείο ότι «όφειλε να λαμβάνει τα κατάλληλα οργανωτικά και τεχνικά μέτρα για την ασφάλεια των δεδομένων, και την προστασία τους από τυχαία ή αθέμιτη καταστροφή, τυχαία απώλεια, αλλοίωση, απαγορευμένη διάδοση ή πρόσβαση και κάθε άλλη μορφή αθέμιτης επεξεργασίας. (...) Δεδομένα που αφορούν την υγεία, την κοινωνική πρόνοια και την ερωτική ζωή, στα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες, αποτελούν ευαίσθητα δεδομένα».

*Ενδεικτικό είναι ότι η Αρχή κάλεσε τον ίδιο τον υπουργό Δικαιοσύνης Α. Παπαληγούρα να παραστεί σε ακρόαση ενώπιον της Ολομέλειας στη συνεδρίαση της 29-03-2007, αλλά ο ίδιος προτίμησε να εκπροσωπηθεί από τους αντιπροσώπους του υπουργείου, Φ. Γεωργακόπουλο, νομικό σύμβουλο του κράτους και Χ. Πέτρου, Γενική Διευθύντρια Σωφρονιστικής Πολιτικής.

*Στην απόφαση, η Αρχή κάνει επίκληση στις γενικές διατάξεις των διεθνών συνθηκών για την ειδική μεταχείριση των ανηλίκων ειδικά στη Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού και στον Ευρωπαϊκό Χάρτη για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα.

*Παρά τις αιτιάσεις του υπουργείου Δικαιοσύνης, η Αρχή σημειώνει: «Τα αρχεία δεν αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας, καθώς το ίδρυμα έχει παύσει τη λειτουργία του εδώ και 10 χρόνια. Θα έπρεπε να είχαν καταστραφεί με ασφαλή τρόπο ή να είχαν αποθηκευτεί σε ασφαλή χώρο, ώστε να μην αποτελέσουν αντικείμενο αθέμιτης επεξεργασίας, όπως διάδοσής τους σε τρίτους. Η διαπίστωση ότι τους χώρους του Ιδρύματος χρησιμοποιούσαν τρίτοι αποτελεί μια επιπλέον απόδειξη για την ύπαρξη δυνατότητας πρόσβασης στα εν λόγω δεδομένα».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=20.05.2007,id=81987756

Έκθεση της Νομαρχίας Πειραιά για τις φυλακές Κορυδαλλού

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Καθεστώς ασφυξίας επικρατεί στις φυλακές Κορυδαλλού, ενώ το νοσοκομείο και το ψυχιατρείο κρατουμένων λειτουργούν χωρίς καν τους στοιχειώδεις όρους υγιεινής, με υποδομές πεπαλαιωμένες και με τρομερές ελλείψεις σε ιατρικό - νοσηλευτικό προσωπικό με αποτέλεσμα να εκτελούν χρέη νοσηλευτών φύλακες και κρατούμενοι!

Οι παραπάνω διαπιστώσεις παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, υγιεινή και ιατρική περίθαλψη προκύπτουν από τους τελευταίους ελέγχους που διενήργησε με εντολή και παρουσία του εισαγγελέα-επόπτη των φυλακών, ειδική επιτροπή -- αποτελούμενη από ιατρούς της Διεύθυνσης Υγειονομικών Ελέγχων της Νομαρχίας Πειραιά και του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά -- που συγκροτείται βάσει της σωφρονιστικής νομοθεσίας. Διαπιστώσεις οι οποίες επαναφέρουν στο προσκήνιο το αίτημα της Νομαρχίας για ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των ακατάλληλων Φυλακών του Κορυδαλλού που σήμερα μοιάζουν περισσότερο με αποθήκες ανθρώπων παρά με σωφρονιστικό Ίδρυμα.

Η εικόνα σε όλα τα καταστήματα κράτησης Κορυδαλλού, όπως την περιγράφουν οι εκθέσεις αυτοψίας των ελεγκτών είναι πραγματικά ζοφερή.

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

* Στους εννέα υπάρχοντες θαλάμους νοσηλεύονταν από 121-135 άτομα, δηλαδή κατά μέσο όρο 12 άτομα ανά θάλαμο.

* Σε τέσσερις ακόμα θαλάμους που χαρακτηρίζονται ως απομόνωση νοσηλεύονταν τέσσερα άτομα με ΤΒC (φυματίωση), εκ των οποίων οι τρεις ήταν ενεργείς μορφές της νόσου. Ωστόσο σε ισόγειο χώρο του νοσοκομείου φιλοξενούνταν άλλοι τρεις ασθενείς πάσχοντες από ΤΒC. Τα παραπάνω δημιουργούν ενδεχόμενο κίνδυνο για την υγεία των υπολοίπων νοσηλευομένων, αλλά και των υπηρετούντων υπαλλήλων. Ο αριθμός των νοσηλευομένων, όπως και ο αριθμός των νοσηλευομένων ατόμων στην απομόνωση είναι πολύ μεγάλος.

* Οι υπηρετούντες ιατροί νοσηλευτές είναι ελάχιστοι και υπάρχει αναντιστοιχία με τον αριθμό των νοσηλευομένων. Οι εφημερεύοντες ιατροί, σύμφωνα με την Διοίκηση του Νοσοκομείου είναι κυρίως ειδικευόμενοι.

* Το νοσοκομείο δεν διαθέτει εναρμονισμένο με την υπάρχουσα νομοθεσία, σύστημα διαχείρισης και αποκομιδής των ιατρικών μολυσματικών αποβλήτων.

ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

* Υπάρχουν σε λειτουργία 16 θάλαμοι και 5 κελιά απομόνωσης όπου κρατούνται 265 άτομα. Ο μεγάλος συνωστισμός είναι εμφανής.

* Στα πέντε απομονωτήρια του ισογείου χώρου που χρειάζονται άμεση ανακατασκευή, διότι δεν πληρούν ούτε τους στοιχειώδεις όρους νοσηλείας νοσηλεύονται ασθενείς.

* Η κτιριακή υποδομή των λουτρών και αποχωρητηρίων του συνόλου των θαλάμων-κελιών χρειάζονται σημαντικές διορθωτικές παρεμβάσεις, ώστε να καλύψουν τις απαιτήσεις των νοσηλευομένων.

* Υπάρχει μεγάλη έλλειψη ειδικευμένων ψυχιάτρων, νοσηλευτών, ψυχολόγων και λοιπού ειδικευμένου προσωπικού, που θα πρέπει να στελεχώνουν ένα ψυχιατρικό τμήμα όλο το 24ωρο. Υπηρετεί ένας μόνιμος ψυχίατρος και τέσσερις συμβασιούχοι κατ' επίσκεψη δύο φορές την εβδομάδα. Επίσης ένας ειδικευμένος νοσηλευτής και τέσσερις φύλακες που κάνουν χρέη νοσηλευτή (!) και κανένας ψυχολόγος.

Τα παραπάνω αποδεικνύουν την προβληματική λειτουργία του ψυχιατρικού τμήματος.

ΚΛΕΙΣΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΦΥΛΑΚΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

* Υπάρχουν τρεις πτέρυγες ενηλίκων, μια πτέρυγα ανηλίκων και μια πτέρυγα των «μωρομάνων», όπως επίσης και τα ειδικά κελιά. Ο συνολικός αριθμός των κρατουμένων σ' αυτή την φυλακή κυμαίνεται από 528-560 άτομα, από τα οποία 17 μητέρες με 13 παιδιά και 25 ανήλικες.

* Ο συνωστισμός των κρατουμένων στους θαλάμους-κελιά (πλην των ειδικών κελιών, των μωρομάνων και των ανηλίκων) θεωρείται υπερβολικός κι όχι σύμφωνος με τους κανόνες ατομικής και Δημόσιας Υγιεινής, λαμβάνοντας υπόψη και την σωφρονιστική νομοθεσία, όπου αναφέρεται ότι αναλογούν 6m2 ανά άτομο.

* Παρατηρήθηκε έλλειψη ιματιοθηκών

* Στα μπάνια και στις τουαλέτες υπάρχουν σημαντικά προβλήματα υγρασίας στους τοίχους και αποκόλληση σε μερικά σημεία πλακιδίων τοίχου.

* Δεν υπάρχουν διαχωριστικά στα κελιά που διαθέτουν αποχωρητήρια, τύπου φυσαρμόνικας από ελαφρύ υλικό, τόσο για λόγους ατομικής υγιεινής, όσο και για λόγους συνθηκών διαβίωσης.

* Σε μερικούς από τους μεγάλους θαλάμους υπάρχει σημαντική ορατή υγρασία και σε μερικά μπάνια υδραυλικά προβλήματα διαρροών.

* Σε πολλούς θαλάμους και διαδρόμους της φυλακής, παρατηρήθηκε έλλειψη καλυμμάτων στις λάμπες φωτισμού.

* Στα μαγειρεία πρέπει όλοι οι πάγκοι να γίνουν ανοξείδωτοι, να επισκευαστεί η οροφή που κατά τμήματα παρατηρήθηκαν «ξεφλουδισμένες» επιφάνειες επιχρισμάτων.

* Επισημάνθηκε και συστήθηκε άμεση έκδοση βιβλιαρίων υγείας των απασχολουμένων γυναικών στην παρασκευή και διανομή του φαγητού.

* Στο Ιατρείο δεν υπάρχει αναρρωτήριο, και ο χώρος που υποδείχθηκε δεν διαθέτει στρώματα και κουρτίνες, παρά μόνο γυμνά κρεβάτια.

* Υπάρχει μεγάλη έλλειψη νοσηλευτών. Υπηρετεί μία νοσηλεύτρια των ΤΕΙ και έξι φύλακες που εκτελούν χρέη νοσηλευτών (!). Οι δε γιατροί που παρέχουν τις υπηρεσίες τους, είναι κατά πράξη και περίπτωση, κάποιες ημέρες την εβδομάδα.

* Ο χώρος φύλαξης και διανομής των φαρμάκων, πρέπει να διαχειρίζεται από ειδικευμένους νοσηλευτές και τα φάρμακα να φυλάσσονται σε κλειστά ερμάρια και σε σωστές συνθήκες θερμοκρασίας και φωτός.

ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΦΥΛΑΚΗ

* Υπάρχουν πέντε πτέρυγες, στις οποίες συνολικά κρατούνται 1.993 άτομα, τα οποία διαμένουν σε κελιά 10-12 τ.μ. με πυκνότητα 3-4 ατόμων και σε θαλάμους περίπου 40 τ.μ. με πυκνότητα 14-18 ατόμων.

* Οι τρεις θάλαμοι με εμβαδόν περίπου από 55-70 τ.μ. που βρίσκονται στο υπόγειο της Ε΄ Πτέρυγας και σε παλαιότερο έλεγχο είχε διαπιστωθεί να διαμένουν 16 άτομα (αλλοδαποί) ανά θάλαμο, κάτω από απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής είχαν αδειάσει από κρατούμενους, είχαν καθαριστεί και υπήρξε διαβεβαίωση ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν ξανά.

* Ο συνωστισμός (πλην των ειδικών κελιών και των απομονώσεων) είναι υπερβολικός και όχι σύμφωνος με τους κανόνες ατομικής και δημόσιας υγιεινής, λαμβάνοντας υπόψη την σωφρονιστική νομοθεσία, όπου αναφέρεται ότι αναλογούν 6m2 ανά άτομο.

* Επιβάλλεται η ύπαρξη πόρτας (τύπου φυσαρμόνικας από ελαφρύ υλικό) στις τουαλέτες που είναι μέσα στους χώρους διαμονής τους, εκτός από τους μεγάλους θαλάμους που διαθέτουν πόρτα.

* Υπάρχει σημαντική ορατή υγρασία σε αρκετές τουαλέτες και στα κοινόχρηστα μπάνια, που πρέπει να εξαλειφθεί.

* Στα περισσότερα μπάνια (κοινόχρηστα) δεν υπάρχουν ντουζιέρες και το νερό πέφτει από τον σωλήνα, ενώ σε κάποια από αυτά υπήρχαν σπασμένα ή αποκολλημένα πλακάκια.

* Υπάρχει έλλειψη σε όλους τους χώρους διαμονής των κρατουμένων από ιματιοθήκες.

* Στα μαγειρεία παρατηρήθηκε έλλειψη προστατευτικών σητών Νο 16 σε αρκετά παράθυρα, έλλειψη προστατευτικών καλυμμάτων στους λαμπτήρες φωτισμού, έλλειψη ποδοκίνητων κάδων απορριμμάτων. Συστήθηκε συντήρηση με βάψιμο της οροφής των μαγειρείων και άμεση απομάκρυνση των ξύλινων τραπεζιών κοπής κρέατος. Τα αποδυτήρια και οι τουαλέτες ήταν σε διαδικασία επισκευής.

* Στα λειτουργούντα ιατρεία υπηρετούν μόνο δύο ειδικευμένοι νοσηλευτές, ενώ οι υπόλοιποι δεν ήταν ειδικευμένοι και προέρχονταν από τον χώρο των σωφρονιστικών υπαλλήλων και από επιλεγμένους κρατουμένους (!).

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΠΟΘΗΚΗ ΥΛΙΚΟΥ ΦΥΛΑΚΩΝ

Στον χώρο της κεντρικής αποθήκης υλικού των φυλακών, στον οποίο έχει χορηγηθεί άδεια εγκατάστασης - λειτουργίας αρτοποιείου, είχαν υλοποιηθεί όλες οι συστάσεις των ιατρών που αφορούσαν βιβλιάρια υγείας των εργαζομένων, πραγματοποίησης περιοδικών μικροβιολογικών ελέγχων του νερού και αντικατάσταση του μηχανήματος που χρησιμοποιείται για την κατασκευή άρτου.

Οι παραπάνω θλιβερές διαπιστώσεις εστάλησαν από την επιτροπή τόσο στον αρμόδιο Εισαγγελέα όσο και στον Υπουργό Δικαιοσύνης, με σειρά από καίριες προτάσεις για την βελτίωση των συνθηκών στις φυλακές Κορυδαλλού μέχρι την οριστική απομάκρυνσή τους.

Συγκεκριμένα προτείνεται:

* Μείωση του αριθμού των κρατουμένων σε θαλάμους και κελιά, δεδομένου ότι ο συνωστισμός παραμένει σε υψηλά επίπεδα και καθιστά τις υγειονομικές συνθήκες επιβαρυμένες

* Σύνδεση του νοσοκομείου και ψυχιατρείου των φυλακών Κορυδαλλού με το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ώστε να ανταποκριθούν στο σκοπό τους. Διαφορετικά οι όροι Νοσοκομείο και Ψυχιατρείο πρέπει να διαγραφούν.

* Να υπάρχει μόνιμο ειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε όλους τους χώρους των Φυλακών (Δικαστική, Γυναικεία, Ψυχιατρείο, Νοσοκομείο).

* Ορθολογική διαχείριση και διακίνηση των ιατρικών και μολυσματικών αποβλήτων, για την διασφάλιση της δημόσιας υγείας και της υγείας κρατουμένων και προσωπικού.

* 'Αμεση ένταξη του ψυχιατρικού τμήματος σε προγράμματα της ευρωπαϊκής κοινότητας που αφορούν την ψυχική υγεία.

«Η εικόνα ενός σωφρονιστικού ιδρύματος με κελιά-τρύπες όπου άνθρωποι στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο, με απαρχαιωμένες υποδομές, με ένα νοσοκομείο που ούτε πρώτες βοήθειες δεν είναι σε θέση να προσφέρει και που αντί να αντιμετωπίζει, μεγιστοποιεί τους κινδύνους για την υγεία κρατουμένων και προσωπικού, δεν περιποιεί τιμή για την Πολιτεία και εκθέτει την χώρα μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την μη τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι Φυλακές Κορυδαλλού είναι ακατάλληλες για τους κρατουμένους, ακατάλληλες για τους εργαζομένους αλλά πολύ περισσότερο είναι ακατάλληλες να λειτουργούν μέσα στον οικιστικό ιστό της πόλης, δίπλα σε σχολεία, παιδικές χαρές και αθλητικά κέντρα» τόνισε ο Νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας και πρόσθεσε «η κυβέρνηση οφείλει να κάνει πράξη όχι μόνο τη ληξιπρόθεσμη δέσμευσή της για άμεση απομάκρυνση των Γυναικείων Φυλακών και παράδοση του χώρου στους πολίτες, αλλά να βάλει οριστικά λουκέτο στη σιδερένια πόρτα των Φυλακών Κορυδαλλού».

http://www.nomarhiapeiraia.gr/

Ο Κορυδαλλός σωπαίνει

LIFO

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Για να μη θυμόμαστε την απελπιστική κατάσταση του σωφρονιστικού συστήματος μόνο όταν γίνονται εξεγέρσεις, ζητήσαμε τις προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων που βίωσαν ως κρατούμενοι τη φρίκη του Κορυδαλλού.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΚΗ ΣΚΡΙΒΑΝΟ
ΦΩΤΟ: ΣΚΕΥΗ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ

Ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, όπερ σημαίνει “όχι ο ένας πάνω στον άλλον, όχι μεταγωγές όταν κάποιος τολμάει να μιλήσει για τα δικαιώματά του, άδειες σε όλους, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με παραπάνω από ένα γιατρό για όλη τη φυλακή, μεροκάματα για όλους και όχι μόνο για ‘τους δικούς μας’, όχι με τις χούφτες τα χάπια για να είναι σε φαρμακευτική καταστολή η φυλακή”

Ο Γιάννης Δημητρόπουλος, 28 χρονών σήμερα, μπήκε στον Κορυδαλλό τον Νοέμβριο του 2001, προφυλακισμένος για 10 γραμμάρια ηρωίνης που του βρήκανε στην Αμαλιάδα. Δεν φοβάται να πει το όνομά του γιατί έτσι κι αλλιώς οι εφημερίδες στα μέρη του το γράψανε με μεγάλα γράμματα και όταν μπήκε και όταν βγήκε - «τσιμπούκι με κάνανε» λέει. «Από το Μεταγωγών έφτασα στον Κορυδαλλό κατά τις πεντέμισι το απόγευμα, λίγο πριν νυχτώσει, και με στείλανε κατευθείαν στη Γ΄ Πτέρυγα. Παρένθεση, για να σου δώσω να καταλάβεις: Η Α' Πτέρυγα ήτανε του δεσμοφύλακα που έκανε το κουμάντο. Εκεί έβαζε τους δικούς του, όσους είχανε άκρες. Στη Β΄ ήτανε τα χάπια, στη Γ΄ η πρέζα, στην Ε΄ όσοι εργάζονταν. Και στη Δ΄, όπως έλεγε κι εκείνος ο δεσμοφύλακας, τα σκατά της φυλακής. Πριν πάρω τον δρόμο για τη Γ΄ με εξέτασε ένας υπάλληλος. «Πρεζάκιας είσαι; Θα φας καλά εδώ μέσα» ήταν η πρώτη του κουβέντα. Με πήγε σε ένα δωμάτιο, με έβαλε να γδυθώ και να αδειάσω το σάκο μου. Μετά με έβαλε να κάτσω γονατιστός στα τέσσερα και να βήξω, μήπως είχα κρύψει τίποτα. Την πρώτη νύχτα δεν έκλεισα μάτι. Είχα τα στερητικά, άκουγα ουρλιαχτά· άλλος να κλαίει, άλλος να χτυπιέται, άλλος να βαράει τις πόρτες. Άκου, βλέπε και μη μιλάς είναι ο νόμος». Ο Γιάννης στους 4 μήνες έκανε αίτηση για υπό όρους απόλυση, πλήρωσε και τρία εκατομμύρια δραχμές και βγήκε. Δυόμισι χρόνια τώρα είναι καθαρός.

Παρένθεση.

Πριν λίγο καιρό γίνανε εξεγέρσεις. Με αρχή το Μαλανδρίνο επεκτάθηκαν και σε άλλες φυλακές, μεταξύ αυτών και στη Δ΄ Πτέρυγα των φυλακών του Κορυδαλλού. «Υπάρχουνε καταγγελίες για άγρια καταστολή - 100 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν για πρώτες βοήθειες» υποστηρίζει ο δικηγόρος Παναγιώτης Λυμπέρης, δικηγόρος του Παναγιώτη Γεωργιάδη. Τα αιτήματα της εξέγερσης; Ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, όπερ σημαίνει «όχι ο ένας πάνω στον άλλον, όχι μεταγωγές όταν κάποιος τολμάει να μιλήσει για τα δικαιώματά του, άδειες σε όλους, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με παραπάνω από ένα γιατρό για όλη τη φυλακή, μεροκάματα για όλους και όχι μόνο για "τους δικούς μας", όχι με τις χούφτες τα χάπια για να είναι σε φαρμακευτική καταστολή η φυλακή» λέει ο Πάνος Λάμπρου, από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. Κλείνει η παρένθεση.

Θυμός.

Ο Νίκος Κοβάνης τη φυλακή τη γνώρισε στα 17. Όχι στον Κορυδαλλό· ως ανήλικος οδηγήθηκε στη Λάρισα, όπου υπήρχε τότε -το '89- ένα υποτυπώδες τμήμα ανηλίκων. Χρήστης ήδη, έκλεβε κασετόφωνα και κάποια στιγμή τον πιάσανε. «Όταν μπήκα μέσα ήμουν πολύ μικρός - ξέρεις τώρα πώς είσαι στα 17 σου. Δεν είχα προσδιοριστεί ακόμα ως προσωπικότητα, πίστεψα ότι ο ρόλος μου ήταν αυτός, όλο αυτό το πράγμα γύρω από την παραβατικότητα». Αποφυλακίστηκε ύστερα από ένα χρόνο. «Βγήκα θυμωμένος. Πολύ θυμωμένος, με ένα αίσθημα εκδίκησης». Και δώστου χρήση, κλοπές, ληστείες. Στον Κορυδαλλό μπήκε το '94. «Τότε απέκτησα και μια ακόμα πιο στενή σχέση με την ηρωίνη» λέει και γελάει. «Ξέρεις, αυτό που με πείραζε πιο πολύ στη φυλακή ήταν η ταπείνωση. Σχεδόν ο καθένας εκεί έχει μια εξουσία επάνω σου· από το διευθυντή, το δεσμοφύλακα - μέχρι και το ρουφιάνο. Παγώνει ο χρόνος, μοιάζει σαν να ζεις σε μια παρένθεση, αισθάνεσαι ότι γίνονται πράγματα και τα χάνεις όλα, παντού υπάρχει ένα τεράστιο κενό». Ο Κορυδαλλός δεν ήταν το τελευταίο πέρασμα του Νίκου. Στη συνέχεια ήρθε το Ναύπλιο, κάποιο διάστημα στο ενδιάμεσο το Νοσοκομείο του Κορυδαλλού, και σκόρπια μεροκάματα στις Αγροτικές. Τρεις μήνες μετά την τελευταία αποφυλάκισή του, το 2000, ο Νίκος μπήκε στο πρόγραμμα 18 Άνω, και τώρα είναι έξι χρόνια καθαρός.

Προσκλητήριο νεκρών.

Άλλη παρένθεση. Πενήντα άνθρωποι έχουνε βγει -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο- νεκροί από τις φυλακές, το νοσοκομείο και το ψυχιατρείο του Κορυδαλλού από τον Σεπτέμβριο του 2006, σύμφωνα με τις καταγγελίες της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. «Δεν μπορώ να σου πω με βεβαιότητα για τον αριθμό, αλλά μη σε ξαφνιάζει. Ξέρεις πόσα γεροντάκια και πόσοι άρρωστοι είναι εδώ πέρα;» λέει ο διευθυντής των φυλακών Λεωνίδας Καραμπέκιος. Ο αντίλογος από τον Πάνο Λάμπρου: «Σύμφωνοι, στη φυλακή υπάρχουν και ηλικιωμένοι, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία των κρατουμένων βρίσκονται σε "μάχιμη" ηλικία - 25, 30, 40, 50 χρονών. Πώς είναι δυνατόν στον Κορυδαλλό, όπου ο μέσος όρος ηλικίας είναι μικρότερος απ' ό,τι έξω, η αναλογία των θανάτων να είναι μεγαλύτερη;»

Οι δεσμοφύλακες γελάγανε

Το ραντεβού με τον Γιώργο είναι στα «Joys» στην πλατεία Αμερικής. Ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, γνωστός στις Αρχές ως αναρχικός, είχε συλληφθεί για ένα ντου σε κάτι ΜΑΤάδες - τότε που τους είχανε πάρει και καναδυό ασπίδες. Κατηγορήθηκε για πέντε κακουργήματα και πέντε πλημμελήματα, κρίθηκε προφυλακιστέος και έκατσε στον Κορυδαλλό 18 μήνες μέχρι να γίνει η δίκη του. Ψέματα, 17 μήνες. Μια φορά διαμαρτυρήθηκε ότι το νερό στα μπάνια ήτανε παγωμένο και την άλλη μέρα τον στείλανε με μεταγωγή στα Γιάννενα, για ένα μήνα ακόμα μέχρι τη δίκη του. Αθωώθηκε, για την ακρίβεια κρίθηκε ένοχος για ένα μόνο από τα πλημμελήματα, κανονικά δηλαδή θα έπαιρνε μια αναστολή και θα πήγαινε σπίτι του, αντ' αυτού όμως έκανε 18 μήνες στον Κορυδαλλό. Χείμαρρος. «Στη φυλακή επιλέγεις τις παρέες σου. Υπάρχουν εκείνοι που αντιστέκονται, που σκέφτονται και διεκδικούν κάτι καλύτερο, υπάρχουνε οι ρουφιάνοι, υπάρχουνε και οι αδιάφοροι, οι να περάσουμε ήσυχα ήσυχα μπας και βγούμε καμιά φορά. Εμένα δεν με πείραξε ποτέ κανείς, είχα δει όμως κρατούμενους-μπράβους να χτυπάνε έναν άλλο κρατούμενο. Τους βλέπανε οι δεσμοφύλακες και γελάγανε».

Τηλεφώνημα από τον Κορυδαλλό.

Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης. Μαζί με τον Βαγγέλη Πάλλη, που βρίσκεται στις φυλακές του Μαλανδρίνου, είναι κατά κάποιον τρόπο οι άτυποι εκπρόσωποι των κρατουμένων. Οι «συνδικαλιστές» της φυλακής. Στα 60 του ο Παναγιώτης, έχοντας ήδη εκτίσει ποινή πεντέμισι χρόνων για οικονομικά αδικήματα που ποτέ δεν έκανε, όπως υποστηρίζει, με βρήκε στο σπίτι: «Νταχάου είναι εδώ πέρα Δίπλα στο νεκροτομείο κοιμάμαι, κάθε τόσο παίρνουν και κάποιον νεκρό. Εδώ μέσα δεν έχουμε κανένα δικαίωμα - έρμαια στα χέρια της διοίκησης και των δεσμοφυλάκων. Κι άμα βγαίνεις και φωνάζεις, μπαίνεις στο περιθώριο. Έχω τέσσερα παιδιά και έχω πεντέμισι χρόνια να τα δω, γιατί δεν έχω πάρει ούτε μια άδεια. Ο εισαγγελέας με απείλησε με θάνατο αλλά δεν φοβάμαι, θα τους τα λέω στη μούρη μέχρι να πεθάνω. Αποφυλακίζονται οριστικά με ανήκεστο βλάβη οι Πατακοί, οι Μακαρέζοι, οι Μιχαλόπουλοι και όλοι οι VIPs, κι άλλοι σαπίζουν και πεθαίνουν εδώ μέσα».

Ένα σπυρί που δεν θέλει στον κώλο του κανένας.

Ο Δήμος Κορυδαλλού και η πλειοψηφία των δημοτών εδώ και χρόνια ζητούν την απομάκρυνση της φυλακής. Λένε για την αστυνομοκρατία, για τις εξεγέρσεις που γίνονται κάθε τόσο, για τους παιδικούς σταθμούς που βρίσκονται απέναντί της, για το φόβο. Ο δήμαρχος Σταύρος Κασιμάτης λέει ότι «αγωνιζόμαστε για την απομάκρυνση των φυλακών αλλά ενδιαφερόμαστε εξίσου για τις συνθήκες κράτησης αυτών των ανθρώπων». Ποιος να τους πει ότι δεν έχουνε τα δίκια τους; Από την άλλη πλευρά, το επιχείρημα είναι ότι οι φυλακές δεν πρέπει να απομακρυνθούν από τον ιστό της πόλης, για να έχουν πρόσβαση δικηγόροι και συγγενείς. Άντε να πεις και σε αυτούς ότι δεν έχουν δίκιο. Το θέμα πάντως ξεφεύγει, και θυμίζει την ιστορία των ξενώνων απεξάρτησης, επανένταξης και λοιπά - που κανείς δεν θέλει να έχει στη γειτονιά του. «Οτιδήποτε παρεκκλίνει από το σύνηθες, από το "κοινωνικό μέτρο", μπαίνει στη γωνία, στο περιθώριο - να το ξεχάσουμε και να κοιμηθούμε ήσυχοι ότι όλα πάνε καλά», λέει ο Πάνος Λάμπρου από την Πρωτοβουλία (http://www.keli.gr/). Τέσπα, για την ιστορία, το πρόγραμμα της κυβέρνησης προβλέπει αρχικά την απομάκρυνση των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού. Όταν θα κατασκευαστούν και οι καινούριες, στόχος είναι ο Κορυδαλλός να αποτελέσει φυλακή υποδίκων και μετά να απομακρυνθεί τελείως.

Η ανθρωπογεωγραφία των φυλακών.

Ο Κορυδαλλός, ο οποίος κατασκευάστηκε λίγο πριν τη χούντα, είναι φτιαγμένος για να «φιλοξενεί» 600 κρατούμενους. Σήμερα βρίσκονται εκεί περισσότεροι από 2000. Τα κελιά είναι φτιαγμένα για έναν άνθρωπο, με μια τουαλέτα και αυτή χωρίς πόρτα - μένουν όμως τέσσερις. Περίπου οι μισοί κρατούμενοι είναι αλλοδαποί· οι μισοί επίσης βρίσκονται «μέσα» για υποθέσεις ναρκωτικών. Είτε για χρήση, είτε για εμπόριο (βαποράκια), είτε για παραβατικότητα που έχει να κάνει με την τοξικοεξάρτηση. Στις Γυναικείες Φυλακές επικρατεί η ίδια κατάσταση, με 200 προβλεπόμενες θέσεις και 500 κρατούμενες. Έξι από αυτές ζουν εκεί με τα μωρά τους. Η δικηγόρος Βάσω Καραΐνδρου λέει ότι «ο πληθυσμός θα μπορούσε να είναι ο μισός αν οι δικαστές δεν στέλνανε τον κόσμο στη φυλακή σωρηδόν και με το παραμικρό, και αν οι τοξικοεξαρτημένοι αντιμετωπίζονταν ως ασθενείς». Μέσα στο χώρο του Κορυδαλλού συνυπάρχουν το Νοσοκομείο και το Ψυχιατρείο. Στο πρώτο υπάρχει ένας γιατρός για 300 ανθρώπους· ασθενείς με ηπατίτιδα, με φυματίωση, με κρυολόγημα, με ορθοπεδικά, νοσηλεύονται όλοι μαζί στους ίδιους θαλάμους. Οι περίπου 20 κρατούμενοι με AIDS βρίσκονται σε πλήρη απομόνωση, «πίσω από μια βαριά μεταλλική πόρτα», όπως έγραψαν τελευταία σε γράμμα τους.

Το κελί 80.

Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 30ής Μαρτίου 2006, όταν οι κρατούμενοι της Δ΄ Πτέρυγας των Φυλακών Κορυδαλλού ξύπνησαν από φωνές που καλούσαν σε βοήθεια. Η φασαρία ερχόταν από το κελί με τον αριθμό 80· είχε αρπάξει φωτιά. Εκείνη τη νύχτα κάηκαν ζωντανοί τέσσερις κρατούμενοι. Σύμφωνα με καταγγελίες κρατουμένων που έχει στη διάθεσή της η Πρωτοβουλία, λίγο πριν γίνει ό,τι έγινε φύλακες πραγματοποίησαν έλεγχο μόνο σε εκείνο το κελί της πτέρυγας, ενώ οι δεσμοφύλακες έκαναν 40 λεπτά να πάρουν χαμπάρι τι γινόταν. Το πόρισμα αναφέρει ότι η φωτιά άναψε από κάποιο γκαζάκι. Τιμωρήθηκε μάλιστα και ο διοικητής - δεν θα πληρωθεί τρία ημερομίσθια.

«Πόρτα» στον Συνήγορο του Πολίτη.

«Το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας πάσχει σοβαρά». Περί διαπίστωσης του Συνηγόρου του Πολίτη πρόκειται. Περί γραπτής διαπίστωσης. Μπορεί να είναι για γέλια, μπορεί να είναι για κλάματα, αλλά ο Συνήγορος έχει φάει «πόρτα» από τις φυλακές εδώ και δυο χρόνια, αφού το υπουργείο Δικαιοσύνης υποστηρίζει ότι οι 16 εισαγγελείς των φυλακών κάνουν και τη δική του δουλειά. «Η απαγόρευση εισόδου στον Συνήγορο είναι παράνομη» μας λέει ο βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη Ανδρέας Τάκης.

Οι μεγάλες αποδράσεις.

Ήταν 4 Ιουνίου του 2006 όταν ένα ελικόπτερο με χρώματα που έμοιαζαν με αυτά της Αστυνομίας προσγειωνόταν στο προαύλιο της Ε΄ Πτέρυγας. Τρέχουν και μπαίνουν μέσα δύο κρατούμενοι, ο Βασίλης Παλαιοκώστας και ο Αλβανός Αλκέτ Ριζάι. Μαζί με το ελικόπτερο πετούν προς την ελευθερία, με τους φρουρούς να κοιτούν ψηλά λες και ο ουρανός ήταν έτοιμος να τους πέσει στο κεφάλι. Τα πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες έγραψαν για «κινηματογραφική απόδραση», και ήταν ακριβώς έτσι. Εκατομμύρια ώρες πίσω στο ρολόι του Κορυδαλλού, και το ημερολόγιο στον τοίχο σημαδεύει τον Απρίλιο του 1974. Στο προαύλιο της φυλακής παίζουν μπάλα οι κρατούμενοι, μια στραβοκλοτσιά και φεύγει έξω. Ο Θοδωρής Βενάρδος, που ένα χρόνο μέσα δεν είχε δώσει αφορμή, τρέχει προς τη μάντρα φωνάζοντας ενώπιον δεκάδων οπλισμένων φρουρών ότι πάει να πιάσει την μπάλα και πηδάει το μαντρότοιχο. Συνελήφθη ξανά στη Νέα Υόρκη. Ο Βενάρδος ήταν ο περίφημος «ληστής με τις γλαδιόλες», που έμπαινε σε τράπεζες κρατώντας ένα μπουκέτο με λουλούδια ανάμεσα στα οποία κρυβόταν η κοντόκανη καραμπίνα του. Η επί χούντας δράση του τον έκανε σχεδόν ήρωα στα μάτια της κοινής γνώμης. Πέθανε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες μέσα στον Κορυδαλλό το 1984, σε ηλικία 36 ετών.

Και η... ώρα του παιδιού.

Εγώ είμαι το παιδί. Παιδεύτηκα τσαλαβουτώντας εδώ κι εκεί και στα πέριξ του Κορυδαλλό, αλλά και γοητεύτηκα. Από τα παιδιά που δεν είναι τελείως στ' αρχίδια τους και κάθε Τετάρτη απόγευμα δεν πάνε για καφέ, δεν αράζουν, δεν βλέπουν τηλεόραση, αλλά μαζεύονται στην Πρωτοβουλία και λένε ιδέες, λένε προτάσεις, ψάχνονται και το παλεύουνε και γουστάρουνε. Και μετά πάνε και για καμιά μπίρα. Το 'χα ξεχάσει λίγο αυτό - όχι τις μπίρες, τα υπόλοιπα. Ναι, αντί για φυλακές να φτιάξουμε χώρους ημι-ελεύθερης διαβίωσης· ανθρώπινους, χωρίς κάγκελα και δερβέναγες δεσμοφύλακες αλλά με ειδικούς - ψυχιάτρους, θεραπευτές. Να υπάρχει ενδιαφέρον και να διδάσκονται δεξιότητες· άλλος ξυλουργός, άλλος μαραγκός - ό,τι γουστάρει ο καθένας. Και να υπάρχει σταθερή παρακολούθηση και αξιολόγηση με στόχο την επανένταξη. Οι φυλακές είναι σαν την κοινωνία, αλλά χωρίς τα καλά της και με περισσότερα σκατά. Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο; Ξέρω κι εγώ, δικός μας δεν είναι; Ό,τι θέλουμε τον κάνουμε. Αλλά μέχρι τότε, επειδή από το υπόγειο δεν μπορείς να πηδήξεις κατευθείαν στην ταράτσα, ανθρώπινες συνθήκες και ίσα δικαιώματα για όλους.

http://www.lifo.gr/content/x8/66.html

Έκθεση-καταπέλτης της Νομαρχίας Πειραιά για την κατάσταση στις φυλακές Κορυδαλλού

www.in.gr

«Καθεστώς ασφυξίας»

Πειραιάς

Για καθεστώς ασφυξίας στις φυλακές Κορυδαλλού κάνει λόγο η Νομαρχία Πειραιά, ενώ για το νοσοκομείο και το ψυχιατρείο κρατουμένων σημειώνει ότι λειτουργούν χωρίς καν τους στοιχειώδεις όρους υγιεινής. Η Νομαρχία καταθέτει σειρά προτάσεων για τη βελτίωση των συνθηκών.

Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι «οι διαπιστώσεις παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, υγιεινή και ιατρική περίθαλψη προκύπτουν από τους τελευταίους ελέγχους που διενήργησε με εντολή και παρουσία του εισαγγελέα-επόπτη των φυλακών, ειδική επιτροπή, αποτελούμενη από γιατρούς της Διεύθυνσης Υγειονομικών Ελέγχων της Νομαρχίας Πειραιά και του Ιατρικού Συλλόγου».

Στη συνέχεια της ανακοίνωσης γίνεται αναφορά στις συνθήκες που υπάρχουν στο Νοσοκομείο Κρατουμένων, στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων στην Κεντρική Φυλακή Γυναικών στη δικαστική φυλακή και στην Κεντρική Αποθήκη Υλικών Φαρμάκων.

Προτείνεται επίσης:

* Μείωση του αριθμού των κρατουμένων σε θαλάμους και κελιά, δεδομένου ότι ο συνωστισμός παραμένει σε υψηλά επίπεδα και καθιστά τις υγειονομικές συνθήκες επιβαρυμένες.

* Σύνδεση του νοσοκομείου και ψυχιατρείου των φυλακών Κορυδαλλού με το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ώστε να ανταποκριθούν στο σκοπό τους. Διαφορετικά οι όροι Νοσοκομείο και Ψυχιατρείο πρέπει να διαγραφούν.

* Να υπάρχει μόνιμο ειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε όλους τους χώρους των Φυλακών (Δικαστική, Γυναικεία, Ψυχιατρείο, Νοσοκομείο).

* Ορθολογική διαχείριση και διακίνηση των ιατρικών και μολυσματικών αποβλήτων, για την διασφάλιση της δημόσιας υγείας και της υγείας κρατουμένων και προσωπικού.

* Άμεση ένταξη του ψυχιατρικού τμήματος σε προγράμματα της ευρωπαϊκής κοινότητας που αφορούν την ψυχική υγεία.

Newsroom ΔΟΛ

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=802189&lngDtrID=244

Εξελίξεις για την μεταγωγή του Μουτσάι Τεφίκ

Από την στιγμή που πληροφορηθήκαμε για την άδικη και εκδικητική μεταγωγή του Μουτσάι Τεφίκ στις φυλακές τις Αλικαρνασσού – όπως ενημερώσαμε με προηγούμενη ανακοίνωσή μας – η κινητοποίησή μας ήταν άμεση και δραστική. Ύστερα από επικοινωνία μας με το Υπουργείο Δικαιοσύνης καταφέραμε να αποτρέψουμε την μεταγωγή του Tεφίκ, ο οποίος θα οδηγηθεί αύριο σε άλλη φυλακή, κατά πάσα πιθανότητα σε αυτή της Κέρκυρας. Επίσημη ανακοίνωση για τον ακριβή τόπο μεταγωγής του δεν μας έχει δοθεί αλλά μας εγγυήθηκε το Υπουργείο ότι θα μας ενημερώσει αύριο το πρωί.

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων για άλλη μια φορά εναντιώνεται στις πειθαρχικές – εκδικητικές μεταγωγές που διώκουν κρατούμενους ως πρωταίτιους – υποκινητές στις εξεγέρσεις και καταδικάζει τη σωφρονιστική πολιτική που στόχο έχει τον εκφοβισμό, την καταστολή και την τρομοκρατία σε όλους όσοι διεκδικούν και παλεύουν για την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια μέσα στις φυλακές – κολαστήρια.

Μεταγωγή – καταδίκη σε θάνατο;

Στέλνουν με το πλοίο απόψε στις φυλακές Αλικαρνασσού Κρήτης τον Μουτσάι Τεφίκ –κρατούμενο ως τώρα στο Μαλανδρίνο - μια μεταγωγή που σημαίνει ουσιαστικά καταδίκη σε θάνατο, σύμφωνα με καταγγελίες κρατουμένων που έφθασαν στην Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων σήμερα, 15/05/07. Ο Μουτσάι Τεφίκ είναι ένας από τους επτά καταδικασθέντες (Έλληνες και Αλβανούς) για την δολοφονία το 1999 του Γιώργου Σωπασή, συγκρατούμενού τους στις φυλακές Αλικαρνασσού, και ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης με ρητή γραπτή απόφασή του είχε απαγορεύσει την κράτηση οποιουδήποτε από τους επτά στην Αλικαρνασσό, για τους ευνόητους λόγους της αντεκδίκησης από τους συγγενείς και φίλους του θύματος –να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους τροφίμους της συγκεκριμένης φυλακής βρίσκονται και ανήψια του θύματος.

Μετά από παρεμβάσεις της Πρωτοβουλίας, το Υπουργείο αναγνωρίζει το γεγονός, δηλώνει ότι είχε άγνοια του φακέλου και της επικινδυνότητας της μεταγωγής του συγκεκριμένου κρατούμενου στην Αλικαρνασσό και ότι θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε ο Τεφίκ να κρατηθεί με ασφάλεια στην Αλικαρνασσό ωσότου σε μια-δυο μέρες μεταχθεί σε άλλη φυλακή. Υπήρξαν βέβαια παρεμβάσεις και από κρατούμενους –για παράδειγμα από τον Βαγγέλη Πάλλη- προς το Υπουργείο, οι οποίες όμως δεν έτυχαν των ίδιων διαβεβαιώσεων από τους αρμόδιους.

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, εκτιμώντας ότι κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει εκατό τοις εκατό την σωματική ακεραιότητα του συγκεκριμένου κρατούμενου, αναρωτιέται γιατί το Υπουργείο δεν επιλέγει κάτι απλό και ασφαλές που είναι: να κρατηθεί ο Τεφίκ εδώ στην Αθήνα, στο Μεταγωγών, μέχρι να γίνουν οι διαδικασίες για άλλη φυλακή. Διότι δεν εξαλείφεται ο κίνδυνος. Βάζοντας στο πλοίο απόψε τον Τεφίκ, το Υπουργείο Δικαιοσύνης τον βάζει στο στόμα του λύκου, σε μια μεταγωγή εκδικητική (πειθαρχική, τιμωρητική, λόγω των εξεγέρσεων, μας την χαρακτήρισαν οι αρμόδιοι στο Υπουργείο) διότι υπήρξε από τους πρωτοστατούντες στην πρόσφατη εξέγερση, στο Μαλανδρίνο.

Παιδιά ενός κατώτερου συστήματος

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Της ΡΟΥΛΑΣ ΣΟΥΛΟΥΝΙΑ

Από πότε οι ακτίνες του ήλιου είναι πολυτέλεια για τα μικρά παιδιά; Από τότε που ο ελληνικός μεταναστευτικός νόμος επιτρέπει στον οποιοδήποτε αστυνομικό διευθυντή να κρατάει φυλακισμένους τους ανήλικους αλλοδαπούς.

λεζάντα φωτογραφίας: Τα ανήλικα προσφυγόπουλα ζουν από δέκα μέρες μέχρι και τρεις μήνες μέσα σε κελιά!

Στα κρατητήρια της οδού Πέτρου Ράλλη, στην Αθήνα, δοκιμάζεται ο πολιτισμός της χώρας μας, ο ήλιος δύσκολα διαπερνά τους σκληρούς τοίχους για να βρει και να φωτίσει αθώα παιδιά. Είναι προσφυγόπουλα, «παραβάτες χωρίς δίκη», που ζουν από 10 ημέρες μέχρι και τρεις μήνες σε κελιά. Κοιμούνται, στο πάτωμα, τρώνε στο γόνατο, δεν παίζουν ποτέ σε προαύλιο, μόνο κινούνται σε έναν άχρωμο διάδρομο.

Ποιο ήταν το αμάρτημά τους; Τόλμησαν, χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις, να «εκπορθήσουν» το φρούριο της Ευρώπης.

Η βάρβαρη μεταχείριση των ανήλικων μεταναστών αναδεικνύει την αδυναμία της πολιτείας να κοινωνικοποιήσει αυτά τα παιδιά, να τα εντάξει σε ένα χώρο ελευθερίας και ίσων ευκαιριών.

Νόμοι υπάρχουν...


λεζάντα φωτογραφίας: Στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη, μικρά παιδιά κοιμούνται πολλές φορές στο πάτωμα.

Μολονότι σε θεσμικό επίπεδο αυτοί οι ανήλικοι βρίσκονται υπό την προστασία του κράτους (άρθρο 21 παρ. 1 του συντάγματος), σε επίπεδο καθημερινότητας μένουν εκτεθειμένοι στον κίνδυνο εκμετάλλευσης της παιδικής εργασίας και της σεξουαλικότητάς τους.

Περίπου χίλια παιδιά εισέρχονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα, με ή χωρίς τις οικογένειές τους, αναζητώντας ένα ασφαλές μέλλον και όχι απαραίτητα τον παράδεισο!

* Τι βρίσκουν; Η κοινωνική λειτουργός Μαρία Καλδάνη, που ασχολείται με τους ασυνόδευτους μετανάστες, μάς διηγήθηκε την ιστορία πέντε παιδιών από το Αφγανιστάν που έφτασαν στην Ελλάδα:

«Συνελήφθησαν μόλις εισήλθαν στο ελληνικό έδαφος λόγω της "παραβατικής" συμπεριφοράς που επέδειξαν καθώς πέρασαν "παράνομα", τα σύνορα. Στερήθηκαν την ελευθερία τους χωρίς δικαστική απόφαση. Αφέθηκαν ελεύθερα από λάθος των αρχών. Ύστερα από πολλές κακοποιήσεις εντοπίστηκαν πάλι από τις αρχές.

Εν τέλει αφέθηκαν ελεύθερα, αναγνωρίστηκαν ως πολιτικοί πρόσφυγες και έκτοτε η πολιτεία έπαψε να ανησυχεί για την τύχη τους...».

Οι ευθύνες αλλάζουν χέρια, από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης πηγαίνουν στο Υγείας-Πρόνοιας, και καταλήγουν στο Δικαιοσύνης. Ουδείς σοβαρός σχεδιασμός και καμία υλοποίηση προγραμμάτων καλύπτει τις ανάγκες αυτών των παιδιών.

Στα σύνορα δεν υπάρχει οργανωμένη υπηρεσία για να υποδέχεται και να διερευνά τους λόγους που αυτά τα παιδιά έρχονται στην Ελλάδα, ούτε καν μεταφραστές που θα τους εξηγήσουν τα δικαιώματά τους. Με δικαιολογία τον... φόβο της τρομοκρατίας επικρατεί μια πολιτική αποτροπής και ο ανήλικος πρόσφυγας αντιμετωπίζεται όπως ο ενήλικος. Ότι γίνεται, επιτυγχάνεται μόνο από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τους απλούς πολίτες.

* Τα ασυνόδευτα παιδιά όταν εντοπιστούν, θα οδηγηθούν σε χώρους κράτησης, είτε ζητήσουν την προσφυγική προστασία είτε όχι.

* Στη συνέχεια θα εκδοθεί απόφαση απέλασης.

Παραβίαση δικαιωμάτων

* Εάν δεν κρατηθούν, θα αφεθούν ελεύθερα χωρίς να κινηθεί, κατά κανόνα, καμία διαδικασία για να βρεθεί κέντρο φιλοξενίας ή να ορισθεί προσωρινός επίτροπος. Ουδείς ενδιαφέρεται πώς θα ζήσουν. Ποιος θα τα εκμεταλλευτεί, πού θα καταλήξουν. Τα καταπίνει η αναλγησία των μεγαλουπόλεων!

* Η νομική σύμβουλος της ΑΡΣΙΣ Εύη Φακίνου μάς ενημέρωσε ότι, σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο (π.δ. 61/99), στην περίπτωση των ασυνόδευτων ανηλίκων αιτούντων άσυλο οι αστυνομικές αρχές οφείλουν να ενημερώνουν τον εισαγγελέα ανηλίκων ώστε ο τελευταίος να ενεργεί ως ειδικός προσωρινός επίτροπος.

«Δυστυχώς ο αρμόδιος εισαγγελέας δεν ενημερώνεται ποτέ, και αν ενημερωθεί προφανώς αδυνατεί να εκπροσωπήσει τον ασυνόδευτο ανήλικο στην υποστήριξη του αιτήματός του. Προκαλεί εντύπωση γιατί η πολιτεία επιλέγει να εξαιρέσει τον εαυτό της από την αυξημένη ευθύνη που έχει απέναντι σε παιδιά εφηβικής ηλικίας εξομοιώνοντάς τα με ενηλίκους και ως εκ τούτου με φορείς μόνο υποχρεώσεων, καθώς τα δικαιώματά τους δεν μπορούν να τα ασκήσουν ενώπιον τρίτων μόνα τους».

* Τι γίνεται, ωστόσο, με τα παιδιά τα οποία τελικά καταλήγουν στα λιγοστά κέντρα φιλοξενίας; Η Κατερίνα Πούτου, ιδρυτικό μέλος της ΑΡΣΙΣ, μας εξήγησε:

«Η έλλειψη εξειδικευμένης κατάρτισης του προσωπικού, η απουσία διερμηνέων, η έλλειψη προγραμμάτων εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας είναι μερικοί από τους λόγους που τα οδηγούν να εγκαταλείψουν τα κέντρα και να αναζητήσουν την τύχη τους μόνα στην Ελλάδα.
»Το άσχημο είναι ότι στην ίδια αδιέξοδη κατάσταση βρίσκονται και όσα παιδιά αποκτήσουν την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα. Και σε αυτήν την περίπτωση ουδείς αναλαμβάνει την εκπροσώπηση των παιδιών για τη διενέργεια ακόμα και των πιο απλών για το συμφέρον τους διαδικαστικών πράξεων. Τα παιδιά, λόγω έλλειψης επιτρόπου, αδυνατούν ακόμα και να λάβουν τα προβλεπόμενα από το νόμο προνομιακά επιδόματα, καθώς δεν υπάρχει κανένας που να νομιμοποιείται να υπογράψει για λογαριασμό τους τα σχετικά έγγραφα».

Όχι στην απέλαση

Ο Συνήγορος του Παιδιού από την πλευρά του έχει διατυπώσει προτάσεις προσαρμογής στον ίδιο τον πρωθυπουργό ενώ δύο ειδικές εκθέσεις του δεν έχουν τύχει θεσμικής απάντησης.

* Ο Γ. Μόσχος, βοηθός Συνήγορος, μας είπε:

«Εμείς προτείνουμε, σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τις συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης αλλά και την ισχύουσα πρακτική των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών ότι κάθε ανήλικος πρέπει να μην αντιμετωπίζεται ως παραβάτης της μεταναστευτικής νομοθεσίας. Αντίθετα, να συνδέεται με ψυχο-κοινωνικές υπηρεσίες, να ερευνάται αν έχει πέσει θύμα εκμετάλλευσης ή διακίνησης. Κατόπιν, να τίθεται υπό επιτροπεία και ανάλογα με τη διαπίστωση των αναγκών του είτε να επαναπατρίζεται είτε να παραμένει στη χώρα σε ασφαλείς συνθήκες, συμμετέχοντας στην εκπαίδευση και στην κοινωνική ζωή. Η κράτηση και η απέλαση ανηλίκων πρέπει να αποτελέσει παρελθόν για τη χώρα μας, το ταχύτερο δυνατόν».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=13.05.2007,id=63814636

Του απέρριψαν την αίτηση αδείας επειδή δεν συμμορφώθηκε…

Η περίπτωση του Παναγιώτη Γεωργιάδη

Τις εξεγέρσεις των κρατουμένων στις περισσότερες φυλακές της χώρας, με αφορμή τον απαράδεκτο ξυλοδαρμό του Γ. Δημητράκη και κύριο αίτημα τη βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης, ακολούθησε ο “διάλογος” του υπουργού Παπαληγούρα: βίαιες επεμβάσεις των ΜΑΤ, ασφυκτικές ποσότητες δακρυγόνων, άγριοι ξυλοδαρμοί και εκδικητικές μεταγωγές.

Με την απομάκρυνση του ζητήματος από το πρόσκαιρο, έστω, ενδιαφέρον των περισσότερων -τηλεοπτικών, κυρίως- ΜΜΕ, η καταστολή εις βάρος των φυλακισμένων κορυφώνεται. Τη θέση των ξυλοδαρμών παίρνουν τώρα η στοχοποίηση και ο “παραδειγματισμός”. Τα ελάχιστα δικαιώματα των κολασμένων ακυρώνονται και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια καταρρακώνεται.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση του απεργού πείνας Π. Γεωργιάδη, που, χαρακτηριζόμενος ως “πρωτεργάτης” των εξεγέρσεων μέσα από το νοσοκομείο των φυλακών (!) -όπου βρίσκεται λόγω της κρίσιμης κατάστασης της υγείας του- χάνει την πενθήμερη άδεια που δικαιούται. Να σημειώσουμε ότι ο 61χρονος πατέρας τεσσάρων ανήλικων παιδιών πληροί όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις για την εν λόγω άδεια. Έπειτα, λοιπόν, από την αδικαιολόγητη απόρριψη των αιτήσεων αποφυλάκισής του και παρά το σοβαρό κλονισμό της υγείας του, με δεδομένη την πλήρη αποδόμηση των κατηγοριών που τον βαρύνουν, ο Γεωργιάδης καλείται να πληρώσει την επιλογή του να μιλήσει μαζί μας, αλλά και με διάφορα ΜΜΕ, για την αθλιότητα των ελληνικών σωφρονιστικών καταστημάτων και τα τεράστια προβλήματα των εγκλείστων.

Φοβόμαστε ότι τη συγκεκριμένη περίπτωση εκφοβισμού, εκδίκησης και παραδειγματισμού θα ακολουθήσουν κι άλλες παρόμοιες που, είτε με πειθαρχικά παραπτώματα είτε με ανάκληση αδειών και άλλα “σωφρονιστικά” μέσα, θα επιχειρήσουν να φιμώσουν τις δίκαιες κραυγές αγανάκτησης που ακούγονται μέσα και έξω από τις φυλακές.

Να θυμίσουμε, δε, ότι ο Γεωργιάδης δεν είναι ο μοναδικός αυτή τη στιγμή απεργός πείνας στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Άλλοι τρεις κρατούμενοι απεργούν, διεκδικώντας τα αυτονόητα: επίσπευση της δίκης τους και ανθρώπινη μεταχείριση.

Πυρά Συνηγόρου σε Παπαληγούρα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΤΟΝ ΕΓΚΑΛΕΙ ότι μετέτρεψε σε «άβατο» τις φυλακές, απαγορεύοντας κάθε έλεγχο των καταγγελιών

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

Λεζάντα φωτογραφίας: Ο Συνήγορος του Πολίτη Γ. Καμίνης (πάνω) κατηγορεί ανοιχτά τον υπ. Δικαιοσύνης για την κατάσταση στις φυλακές

Ευθεία βολή κατά του υπουργού Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρα, για το καθεστώς ασφυξίας και αυθαιρεσίας που επικρατεί στις φυλακές, εξαπολύει ο Συνήγορος του Πολίτη, Γ. Καμίνης. Τον εγκαλεί ότι μετέτρεψε το σωφρονιστικό σύστημα σε «άβατο», απαγορεύοντας κάθε αμερόληπτο κοινωνικό έλεγχο των καταγγελιών που διατυπώνουν οι κρατούμενοι πολίτες.

Παράλληλα, ζητεί από τις αρχές να διεξαχθεί αμερόληπτη έρευνα για τα γεγονότα που πυροδότησαν την αναταραχή, στέλνοντας έτσι το μήνυμα ότι δεν είναι επιτρεπτές οι ανέλεγκτες πειθαρχικές διώξεις και τιμωρίες.

Με εκτενή ανακοίνωσή του ο Συνήγορος του Πολίτη χαρακτηρίζει προδήλως παράνομη την επίμονη άρνηση των υπηρεσιών του υπουργείου Δικαιοσύνης να επιτρέψουν εδώ και δύο χρόνια την πρόσβαση στελεχών του Συνηγόρου στις ελληνικές φυλακές.

Ο κ. Καμίνης, λίγες ημέρες μετά τον πρόεδρο του ΔΣΑ Δημ. Παξινό, κατηγορεί ανοικτά τον υπουργό ότι παρά τα διεθνώς κρατούντα, παρά τη γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και, κυρίως, παρά το νόμο, δεν επιτρέπει τον έλεγχο στις φυλακές, «εκλαμβάνοντας το σωφρονιστικό σύστημα ως έναν κόσμο στεγανό, αποκλεισμένο από κάθε συνταγματική μέριμνα και προστασία».

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Καμίνης, αντί το υπουργείο να επιδιώκει τη συνεργασία με τον Συνήγορο, φαίνεται να τον αντιλαμβάνεται ως «αντίπαλο και παράγοντα διαταραχής της εύρυθμης λειτουργίας των σωφρονιστικών καταστημάτων».

Ποια δικαιώματα;

Η τακτική αυτή έχει συνέπεια, τονίζει ο κ. Καμίνης, «οι μεν φυλακισμένοι να στερούνται τη δυνατότητα της άμεσης επαφής με μια ανεξάρτητη αρχή ταγμένη από το Σύνταγμα για τη προάσπιση των δικαιωμάτων τους, η δε ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης να απεμπολεί τη δυνατότητα να διακριβώσει, μέσω μιας αμερόληπτης ανεξάρτητης αρχής, τα καθημερινά προβλήματα των φυλακών και τη βασιμότητα των καταγγελιών που διατυπώνουν οι κρατούμενοι».

Ο Συνήγορος θεωρεί ότι η δημοσιότητα, ο κοινωνικός έλεγχος της λειτουργίας των φυλακών και η προστασία των δικαιωμάτων των φυλακισμένων αποτελούν απαράκαμπτες προϋποθέσεις κάθε σοβαρής προσπάθειας αναμόρφωσης του σωφρονιστικού συστήματος.

Παρεμβαίνοντας μάλιστα επί της ουσίας των προβλημάτων, ελπίζει να αναληφθούν θαρραλέες θεσμικές πρωτοβουλίες, οι οποίες που θα μειώσουν την αναγκαιότητα του εγκλεισμού.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, είναι κοινό πλέον μυστικό ότι το σωφρονιστικό σύστημα πάσχει σοβαρά.

Όπως επισημαίνει:

*Ο ασφυκτικός και διαρκώς εντεινόμενος υπερπληθυσμός υποβαθμίζει συνεχώς τις συνθήκες διαβίωσης, ενθαρρύνει φαινόμενα παραβατικότητας (π.χ. διακίνηση ναρκωτικών) και μεγιστοποιεί τους κινδύνους για την υγεία κρατουμένων και φυλάκων (πυρκαγιές, νοσήματα, πράξεις βίας).

*Οι παραπάνω συνθήκες εύλογα αυξάνουν και τις πιθανότητες αυθαίρετης κρίσης των οργάνων της φυλακής και των υπηρεσιών του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ενέργειες όπως η απόρριψη αιτημάτων αδείας, η ένταξη σε προγράμματα κατάρτισης, οι υποχρεωτικές μεταγωγές, η επιβολή πειθαρχικών ποινών, σπάνια συνοδεύονται από την κατάλληλη αιτιολογία που απαιτεί ο νόμος. Έτσι ο φυλακισμένος δοκιμάζει και την πικρία ότι δεν είναι άξιος παροχής εξηγήσεων.

*Η θλιβερή καθημερινή πραγματικότητα της φυλακής, όπως πιστοποιούν και τα αιτήματα των κρατουμένων, πιθανολογούν νέες αυξημένες εντάσεις με απρόβλεπτες προεκτάσεις στο μέλλον.

Ένας έλεγχος!

*Ο μοναδικός έλεγχος που επετράπη στο Συνήγορο έγινε πριν από δύο χρόνια στο Μαλανδρίνο, έπειτα από προφορική άδεια του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Τους ελέγχους αυτούς δικαιούται και υποχρεούται να ενεργεί ο Συνήγορος, αφού τα σωφρονιστικά καταστήματα αποτελούν διοικητικές μονάδες του υπουργείου. Στην αυτοψία εκείνη αναφέρονταν ήδη από τότε οι εστίες των βασικών προβλημάτων που κατέληξαν στις πρόσφατες αναταραχές.

*Το πόρισμα της αυτοψίας αυτής είχε μάλιστα κοινοποιήσει στον κ. Παπαληγούρα από τις 28 Ιουλίου 2005, χωρίς προφανώς να λάβει απάντηση. Μεταξύ άλλων καταγραφόταν ότι δεν υπάρχει επαρκής θέρμανση και συνεχής ροή ύδατος, δεν λειτουργούν χώροι άθλησης, ενώ διαπιστώθηκαν δυσκολίες στην επικοινωνία των κρατουμένων με το συγγενικό τους περιβάλλον. Εντοπίστηκε επίσης πρόβλημα και κατά τη μεταφορά των κρατουμένων, οι οποίοι δένονται πεισθάγκωνα και υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστούν.

Το πόρισμα καταγράφει ως θετικό μέτρο τη χορήγηση αδειών, οι οποίες δίδονται υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Τα πρώτα 4 χρόνια λειτουργίας της φυλακής είχαν χορηγηθεί 119 άδειες επί 246 αιτήσεων (ποσοστό 48,4%), με τους αλλοδαπούς να έχουν περισσότερα προβλήματα (ποσοστό χορήγησης 35,8% επί των αιτήσεων).

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=58164844

Πυρά κατά του υπουργείου Δικαιοσύνης για φυλακές

ΕΘΝΟΣ

Την αρνητική στάση του υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας καταγγέλλει ο Συνήγορος του Πολίτη, καθώς, σύμφωνα με χθεσινή του ανακοίνωση, το υπουργείο, αντίθετα στον νόμο, αρνείται την πρόσβαση της ανεξάρτητης Αρχής στις φυλακές και την ευρύτερη συνεργασία με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης.

Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, «οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης φαίνεται πως αντιλαμβάνονται τον Συνήγορο του Πολίτη μάλλον ως αντίπαλο και παράγοντα διαταραχής της εύρυθμης λειτουργίας των σωφρονιστικών καταστημάτων, παρά ως ανεξάρτητο και αμερόληπτο παράγοντα βελτίωσης του σωφρονιστικού συστήματος», με αποτέλεσμα οι μεν κρατούμενοι να στερούνται του δικαιώματος άμεσης επαφής με την ανεξάρτητη Αρχή, η δε ηγεσία του υπουργείου να απεμπολά τη δυνατότητα αμερόληπτης ενημέρωσης για τα προβλήματα των κρατουμένων.

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στις φυλακές, ο Συνήγορος του Πολίτη καλεί τις αρμόδιες Αρχές να διερευνήσουν αμερόληπτα τα σοβαρά και χρόνια προβλήματα από τα οποία πάσχει το σωφρονιστικό μας σύστημα, αλλά και τα πρόσφατα καταγγελλόμενα περιστατικά που πυροδότησαν την αναταραχή.

Προς αυτή την κατεύθυνση επαναδημοσιοποιεί έκθεση αυτοψίας που πραγματοποίησε στις 17 Μαρτίου του 2005 στο Γενικό Κατάστημα Κράτησης Μαλανδρίνου, ύστερα από αναφορές κρατουμένων για τις συνθήκες κράτησής τους. Τα σοβαρότερα προβλήματα που αναδεικνύονται από την αυτοψία, όπως γνωστοποιήθηκαν εγγράφως προ διετίας στον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Αν. Παπαληγούρα, είναι η έλλειψη επαρκούς θέρμανσης και συνεχούς παροχής νερού. Ως θέματα προς επίλυση υποδεικνύονται, επίσης, η έλλειψη βιβλιοθήκης, η μη λειτουργία των χώρων άθλησης. Ο Συνήγορος του Πολίτη ζητεί, επίσης, τη βελτίωση των συνθηκών μεταγωγής των κρατουμένων.

Αργυρώ Λύτρα

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5348&subid=2&pubid=107255

Πόρισμα συνηγόρου για φυλακές

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

«Πάσχει σοβαρά το σωφρονιστικό μας σύστημα, δεν είναι πλέον δυνατόν να αποσιωπάται»

Της Φωτεινης Καλλιρη

Βαρύνουσας σημασίας είναι οι επισημάνσεις και ο προβληματισμός του Συνηγόρου του Πολίτη κ. Γ. Καμίνη για τη θλιβερή εικόνα των φυλακών της χώρας μας, όπως αποτυπώνονται σε επιστολή του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Αν. Παπαληγούρα.

Mε την προσδοκία ότι οι αρμόδιες αρχές θα διερευνήσουν αμερόληπτα τα καταγγελλόμενα περιστατικά που πυροδότησαν την αναταραχή στις φυλακές Μαλανδρίνου και στα περισσότερα σωφρονιστικά καταστήματα, ο κ. Καμίνης

παρατηρεί με έμφαση ότι «το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας πάσχει σοβαρά». «Πρόκειται, αναφέρει χαρακτηριστικά, για κοινό μυστικό που δεν επιτρέπεται, αλλά και δεν είναι πλέον δυνατόν, να αποσιωπάται». Ως βασικές εστίες προβλημάτων, ο Συνήγορος εντοπίζει τον ήδη ασφυκτικό και διαρκώς εντεινόμενο υπερπληθυσμό των σωφρονιστικών καταστημάτων, γεγονός που «υποβαθμίζει συνεχώς τις συνθήκες διαβίωσης, ενθαρρύνει φαινόμενα παραβατικότητας στο εσωτερικό τους, όπως κατεξοχήν η διακίνηση ναρκωτικών, και μεγιστοποιεί τους κινδύνους σε βάρος της ζωής και της υγείας κρατουμένων και προσωπικού φύλαξης, είτε από αίτια τυχαία (λ.χ. πυρκαγιές και λοιμώδη νοσήματα) είτε από πράξεις βίας».

Ο Συνήγορος θίγει επίσης, την άρνηση του υπουργείου Δικαιοσύνης να επιτρέψει την πρόσβαση κλιμακίου του Συνηγόρου στις φυλακές, καθώς και το καθεστώς των αδειών επισημαίνοντας:

— Η απόρριψη αιτημάτων κρατουμένων για άδειες, ένταξη σε κάποιο εσωτερικό πρόγραμμα κατάρτισης ή μεταγωγή σε άλλο κατάστημα (λ.χ. εγγύτερο στον τόπο κατοικίας της οικογένειας του φυλακισμένου), η διακοπή της παρακολούθησης του σχολείου, η επιβολή πειθαρχικών ποινών κτλ σπάνια συνοδεύονται από την κατάλληλη αιτιολογία που απαιτεί ο νόμος.

— Πρώτο θύμα της κατάστασης αυτής είναι, φυσικά, η στοιχειώδης ικανότητα του σωφρονιστικού συστήματος να πραγματώσει τη θεμελιώδη υπόσχεση που πανηγυρικά επαγγέλλεται ο νόμος για επανένταξη των φυλακισμένων στην κοινωνική ζωή.

O Συνήγορος του Πολίτη διερεύνησε ομαδικές αναφορές κρατουμένων στις φυλακές του Μαλανδρίνου, που εστιάζονται στις συνθήκες διαβίωσης, επικοινωνίας με το εξωτερικό περιβάλλον καθώς και της εν γένει μεταχείρισής τους.

Οι παρατηρήσεις του Συνηγόρου έχουν άξονα την προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για να είναι επαρκής η θέρμανση και συνεχής η ροή ύδατος. Επίσης, για τη δημιουργία βιβλιοθήκης αλλά και τη λειτουργία των χώρων άθλησης, οι οποίοι, αν και υφίστανται, δεν χρησιμοποιούνται από τους κρατούμενους. Δυσκολίες εξάλλου εντοπίζονται στην εξασφάλιση επικοινωνίας των κρατουμένων με το εξωτερικό περιβάλλον είτε λόγω της απόστασης του καταστήματος από τα μεγάλα αστικά κέντρα, είτε για άλλους τεχνικούς λόγους, οι οποίοι ωστόσο μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Τέλος, πρόβλημα εντοπίστηκε και κατά τη μεταφορά των κρατουμένων, όπου επίσης είναι δυνατό να ληφθούν άμεσα μέτρα βελτίωσης για την προστασία τους (ζώνες ασφαλείας κ. α).

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_959352_04/05/2007_225775

Ανακοίνωση του Συνηγόρου του Πολίτη για τα πρόσφατα γεγονότα των φυλακών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Τα πρόσφατα γεγονότα των φυλακών

Ι. Οι ταραχές που εκδηλώθηκαν την προηγούµενη εβδοµάδα στα περισσότερα σωφρονιστικά καταστήµατα της χώρας έλαβαν τέλος µε την επιστροφή και των τελευταίων φυλακισµένων της φυλακής Μαλανδρίνου στα κελιά τους. Η σχετική οµαλοποίηση της κατάστασης δηµιουργεί την προσδοκία ότι οι αρµόδιες αρχές θα διερευνήσουν αµερόληπτα τα καταγγελλόµενα περιστατικά που πυροδότησαν την αναταραχή.
Ωστόσο, οποιαδήποτε και αν είναι η έκβαση των σχετικών ερευνών, τα τελευταία αυτά γεγονότα πρέπει να αποτελέσουν αντικείµενο σοβαρού προβληµατισµού για την κατάσταση των φυλακών στη χώρα µας. Προβληµατισµός που δεν πρέπει να εξαντληθεί στα εφήµερα πρωτοσέλιδα των εφηµερίδων.

ΙΙ. Το σωφρονιστικό σύστηµα της χώρας πάσχει σοβαρά. Πρόκειται για κοινό µυστικό που δεν επιτρέπεται, αλλά και δεν είναι πλέον δυνατόν, να αποσιωπάται. Ο ήδη ασφυκτικός και διαρκώς εντεινόµενος, πέραν κάθε προηγουµένου, υπερπληθυσµός των σωφρονιστικών καταστηµάτων υποβαθµίζει συνεχώς τις συνθήκες της εκεί διαβίωσης, ενθαρρύνει φαινόµενα παραβατικότητας στο εσωτερικό τους, όπως κατεξοχήν η διακίνηση ναρκωτικών, και µεγιστοποιεί τους κινδύνους σε βάρος της ζωής και της υγείας κρατουµένων και προσωπικού φύλαξης, είτε από αίτια τυχαία (λ.χ. πυρκαγιές και λοιµώδη νοσήµατα.) είτε από πράξεις βίας.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες εύλογα αναµένει κανείς να αυξάνονται και οι πιθανότητες αυθαίρετης κρίσης των οργάνων της φυλακής ή των υπηρεσιών του Υπουργείου ∆ικαιοσύνης. Η απόρριψη αιτηµάτων για άδειες απουσίας, για ένταξη σε κάποιο εσωτερικό πρόγραµµα κατάρτισης ή για µεταγωγή σε άλλο κατάστηµα (λ.χ. εγγύτερο στον τόπο κατοικίας της οικογένειας του φυλακισµένου), οι υποχρεωτικές µεταγωγές, η διακοπή της παρακολούθησης του σχολείου, η επιβολή πειθαρχικών ποινών κ.τ.λ. σπάνια συνοδεύονται από την κατάλληλη αιτιολογία που απαιτεί ο νόµος. Συνέπεια όλων αυτών είναι το ότι ο φυλακισµένος, του οποίου οι προσδοκίες διαψεύδονται, εκτός από απογοήτευση δοκιµάζει και την έντονη πικρία ότι δεν είναι άξιος παροχής εξηγήσεων. Οι ασφυκτικές περιστάσεις, κάτω υπό τις οποίες διεύθυνση, προσωπικό φύλαξης και φυλακισµένοι καλούνται να διαχειριστούν, καθένας από τη θέση του, τη θλιβερή καθηµερινή πραγµατικότητα της φυλακής πιθανολογούν µε βεβαιότητα, όπως άλλωστε πιστοποιούν και οι διακινηθέντες κατάλογοι αιτηµάτων των φυλακισµένων, ότι τα προαναφερθέντα σηµεία θεσµικής επαφής των φυλακισµένων µε τις σωφρονιστικές αρχές πρόκειται να αποτελέσουν το επίκεντρο αύξουσας έντασης µε απρόβλεπτες προεκτάσεις. Πρώτο θύµα της κατάστασης αυτής είναι, φυσικά, η στοιχειώδης ικανότητα του σωφρονιστικού συστήµατος να πραγµατώσει τη θεµελιώδη υπόσχεση που πανηγυρικά επαγγέλλεται ο νόµος για επανένταξη των φυλακισµένων στη κοινωνική ζωή.

ΙΙΙ. Αυτά, αλλά και πολλά άλλα επιµέρους προβλήµατα των φυλακών της χώρας, έχει προσπαθήσει να αναδείξει στα πορίσµατα και στις εκθέσεις του, µε τρόπο αµερόληπτο και νηφάλιο, ο Συνήγορος του Πολίτη, τον οποίο εµπιστεύονται δεκάδες φυλακισµένων κάθε χρόνο στέλνοντάς του τα παράπονά τους. Τις σχετικές προτάσεις του ο Συνήγορος προσπαθεί να τεκµηριώσει µε στοιχεία αξιόπιστα, που έχει κατά το παρελθόν αντλήσει ο ίδιος µε επιτόπιες επισκέψεις και ελέγχους στα σωφρονιστικά καταστήµατα. Τους ελέγχους αυτούς αυτονόητα δικαιούται (και υποχρεούται) να διενεργεί ο Συνήγορος, καθώς τα σωφρονιστικά καταστήµατα αποτελούν διοικητικές µονάδες του Υπουργείου ∆ικαιοσύνης. Στο πλαίσιο αυτό µάλιστα, προ δύο ετών επισκέφθηκε τη φυλακή Μαλανδρίνου και έθεσε εγγράφως υπόψη των αρµοδίων υπηρεσιών τις διαπιστώσεις του, επισηµαίνοντας µε έµφαση, ήδη από τότε, τις εστίες των βασικών προβληµάτων που κατέληξαν στις πρόσφατες αναταραχές.

ΙV. ∆υστυχώς, αντί να επιδιώκουν τη συνεργασία µαζί του, οι αρµόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου ∆ικαιοσύνης φαίνεται πως αντιλαµβάνονται τον Συνήγορο του Πολίτη µάλλον ως αντίπαλο και παράγοντα διαταραχής της εύρυθµης λειτουργίας των σωφρονιστικών καταστηµάτων, παρά ως ανεξάρτητο και αµερόληπτο παράγοντα βελτίωσης του σωφρονιστικού συστήµατος. Έτσι όµως :

- Παρά τα διεθνώς κρατούντα,
- Παρά τη σχετική Γνωµοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου,
- Κυρίως όµως, παρά τον νόµο,

τα τελευταία δύο χρόνια το Υπουργείο ∆ικαιοσύνης αρνείται επίµονα να επιτρέψει την πρόσβαση του Συνηγόρου του Πολίτη στις φυλακές της χώρας, εκλαµβάνοντας το εν γένει σωφρονιστικό σύστηµα ως έναν κόσµο στεγανό, αποκλεισµένο από κάθε συνταγµατική µέριµνα και προστασία, µε συνέπεια :

Α) Οι µεν φυλακισµένοι να στερούνται τη δυνατότητα της άµεσης επαφής µε µια ανεξάρτητη αρχή ταγµένη από το ίδιο το Σύνταγµα για την προάσπισή των δικαιωµάτων τους,

Β) Η δε ηγεσία του Υπουργείου ∆ικαιοσύνης να απεµπολεί τη δυνατότητα να διακριβώνει, µέσω µιας αµερόληπτης ανεξάρτητης αρχής, τα καθηµερινά προβλήµατα των φυλακών και τη βασιµότητα των καταγγελιών που διατυπώνουν οι φυλακισµένοι.

Η δηµοσιότητα και ο κοινωνικός έλεγχος της λειτουργίας του σωφρονιστικού συστήµατος, η προστασία των δικαιωµάτων των φυλακισµένων, τα οποία εγγυάται η πρόσβαση στις φυλακές ενός ανεξάρτητου φορέα ελέγχου, δεν είναι βεβαίως πανάκεια για τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει το σωφρονιστικό σύστηµα. Αποτελούν όµως απαράκαµπτη προϋπόθεση κάθε σοβαρής προσπάθειας αναµόρφωσής του στην κατεύθυνση της βέλτιστης εφαρµογής αρχών που κατοχυρώνει το πολίτευµά µας, αλλά και, όπως γίνεται διεθνώς δεκτό, παράγοντα πρόληψης των βασανιστηρίων και της διαφθοράς. Γι’ αυτό και ελπίζω ότι τα πρόσφατα γεγονότα στις φυλακές της χώρας θα αποτελέσουν το έναυσµα όχι µόνον σοβαρού προβληµατισµού, αλλά και θαρραλέων πρωτοβουλιών για την αναζήτηση των αιτίων των προβληµάτων και κυρίως για την αντιµετώπισή τους µε θεσµικά µέσα, που θα µειώσουν την αναγκαιότητα του εγκλεισµού.

Σε αυτή την βάση ο Συνήγορος του Πολίτη καλεί ακόµη µια φορά το Υπουργείο ∆ικαιοσύνης σε συνεργασία µαζί του, στο πλαίσιο των ορισµών του Συντάγµατος, των νόµων και της διεθνούς νοµοθεσίας για την προστασία των δικαιωµάτων του ανθρώπου.

Γιώργος Β. Καµίνης
Συνήγορος του Πολίτη

http://www.synigoros.gr/docs/anakoinwsi.pdf

Κρεμάστηκε στο κελί του Α. Τμήματος

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κρεμασμένος στο κελί του Τμήματος Ασφαλείας Μενεμένης βρέθηκε 28χρονος κρατούμενος το απόγευμα της Κυριακής. Σύμφωνα με την Αστυνομία, αυτοκτόνησε με βρόχο δένοντας το σεντόνι του κρεβατιού του από το σύστημα αεραγωγού. Την αυτοκτονία επιβεβαίωσε και η ιατροδικαστής που διενήργησε τη νεκροψία- νεκροτομή. Την προηγούμενη μέρα είχε συλληφθεί έπειτα από καταδίωξη για κλοπή αυτοκινήτου και οπλοφορία. Οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, ο οποίος άσκησε σε βάρος του ποινική δίωξη και διέταξε τη συνέχιση της κράτησής του στα κρατητήρια του Τ.Α. Μενεμένης μέχρι να οδηγηθεί στον ανακριτή το πρωί της Δευτέρας. Προανάκριση διενεργείται από τη Διεύθυνση Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, ενώ διατάχθηκε ένορκη διοικητική εξέταση για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν πειθαρχικές ευθύνες.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=51968684

Τι ζητούν οι κρατούμενοι

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

«Ζητάμε ανθρωπιά και δημιουργία. Είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον νόμο. Χωρίς διακρίσεις. Το κίνημα των απανταχού κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές υπερασπίζεται τα νόμιμα συνταγματικά μας δικαιώματα και απαιτεί την εφαρμογή του σωφρονιστικού κώδικα, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του Ποινικού Κώδικα...».

Είναι το κείμενο που μας έστειλαν οι εκπρόσωποι των κρατουμένων Παν. Γεωργιάδης και Ευάγγελος Πάλης από τις φυλακές. Και όπως τονίζουν, ζητούν να μπει τέλος στους νεκρούς στις φυλακές, να μπουν γιατροί κάθε ειδικότητας και δικηγόροι στις φυλακές.

«Ζητάμε κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, εγκληματολόγους, ζητάμε δασκάλους, γυμναστές, να μπει τέλος στο διορισμό των ημετέρων στις διευθύνσεις των φυλακών.

Ζητάμε την εισαγωγή των χρηστών τοξικομανών σε θεραπευτήρια, ζητάμε για τους μικροποινίτες μετατροπή της ποινής σε κοινωφελή εργασία. Ζητάμε εφαρμογή της ημιελεύθερης διαβίωσης, ακόμη και με ειδικά βραχιόλια, όπως γίνεται αλλού.

Ζητάμε φυλακές χωρίς ναρκωτικά, επανένταξη στην κοινωνία. Ζητάμε να σταματήσει ο εμπαιγμός του υπουργού με ψεύτικες και άδειες εκδηλώσεις.

Ζητάμε ανθρώπινες φυλακές και όχι τα κολαστήρια που εγκαινιάζετε. Τέρμα στη βρόμα, την ηρωίνη, τους νεκρούς, καμένους και πεταμένους σα σακιά κρατούμενους.

Ζητάμε ανθρώπινες μεταγωγές, κρατητήρια με ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Ζητάμε τα νοσοκομεία και τα ψυχιατρεία να υπάγονται στο υπουργείο Υγείας. Να διαχωρισθούν οι κρατούμενοι ασθενείς. Ζητάμε να επιτραπούν επισκέψεις από ΜΚΟ, φορείς, βουλευτές, κόμματα, το Συνήγορο του Πολίτη, δημοσιογράφους... Ζητάμε ανοικτές φυλακές, θαλάμους με κρεβάτια, σεντόνια, καρέκλες, τραπέζια, μαξιλάρια, φωτισμό, εξαερισμό, θέρμανση, ψύξη, ζεστό νερό, καθαριότητα, χαρτί τουαλέτας, σαπούνι...

Ζητάμε βιβλιοθήκες, αθλητισμό, σωστές μερίδες φαγητού, τηλεφωνικές κάρτες για τους φτωχούς κρατουμένους, επικοινωνία με τους δικηγόρους χωρίς τζάμια.

Ζητάμε δικαστήρια και δίκαιες ποινές, έκτιση όλων των αδικημάτων στα 3/5 της ποινής, να σταματήσουν οι ξυλοδαρμοί από τους εξωτερικούς φρουρούς...».

Σε όλα αυτά τα «απαράδεκτα» αιτήματα ο κ. Παπαληγούρας απλώς επιστράτευσε τα ΜΑΤ, την άγρια καταστολή, τις μεταγωγές και τις πειθαρχικές διώξεις.

ΧΡΗ.ΖΕ.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=44143916

Σωφρονιστική πολιτική - Το ελληνικό εξπρές του μεσονυχτίου

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

Υπόλογη για σωρεία παραβάσεων των κανόνων που πρέπει να διέπουν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή φυλακή είναι η ελληνική κυβέρνηση και ειδικότερα ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αν. Παπαληγούρας.

λεζάντα φωτογραφίας: Μέχρι σήμερα η Αστυνομία και το υπ. Δικαιοσύνης αρνούνται να δώσουν εξηγήσεις και πληροφορίες για το πόσοι και ποιοι κρατούμενοι χτυπήθηκαν από τα ΜΑΤ

Στην προσπάθεια να καταστείλει άμεσα και δυναμικά την εξέγερση στις φυλακές, η κυβέρνηση προτίμησε να αθετήσει την υπογραφή που πριν από ένα χρόνο έβαλε στο δεσμευτικό αυτό κείμενο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Με τον τρόπο αυτό, όμως, αγνόησε επιδεικτικά βασικές αρχές μιας σωφρονιστικής πολιτικής που η ίδια υποσχέθηκε να εφαρμόσει.

Έτσι προτίμησε να ασκήσει απροκάλυπτη βία, στέλνοντας τα ΜΑΤ μέσα στα κελιά με εντολή να ψεκάζουν με χημικά και να χτυπούν αδιακρίτως όσους κινούνταν στους διαδρόμους (όπως καταγγέλλουν κρατούμενοι). Κωφεύοντας στις εκκλήσεις για διάλογο, αδιαφορώντας ουσιαστικά για την άθλια κατάσταση του σωφρονιστικού συστήματος και μη δίνοντας λογαριασμό για τις πράξεις των οργάνων καταστολής πίσω από τους τοίχους της φυλακής, υπονομεύει η ίδια το κράτος δικαίου που όπως λέει υπηρετεί. Συγκεκριμένα:

Στους κανόνες για μια ευρωπαϊκή φυλακή συμφωνήθηκε μεταξύ άλλων ότι το προσωπικό των φυλακών αλλά και οι αστυνομικές δυνάμεις δεν θα χρησιμοποιούν βία εναντίον των κρατουμένων παρά σε εξαιρετικές περιπτώσεις και πάντα ως τελευταία λύση. Τέτοιες εξαιρετικές περιπτώσεις θεωρούνται η αυτοάμυνα, οι απόπειρες απόδρασης και η ενεργητική ή παθητική αντίσταση σε νόμιμες εντολές.

Η χρήση βίας που θα γίνεται από το σωφρονιστικό προσωπικό αλλά και από άλλες μονάδες επιβολής της τάξης πρέπει να είναι η ελάχιστη δυνατή και να ασκείται στον πιο σύντομο αναγκαίο χρόνο.

Σε όλες τις περιπτώσεις, ιδίως όταν αστυνομικές δυνάμεις ασκούν βία σε σωφρονιστικό κατάστημα, πρέπει αυτό να προβλέπεται σε ειδική συμφωνία με τις Αρχές των φυλακών. Στη συμφωνία αυτή πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς οι συνθήκες κάτω από τις οποίες οι αστυνομικές δυνάμεις θα μπορούν να εισέρχονται στις φυλακές, η έκταση της εξουσιοδότησης, ο τύπος της βίας που είναι επιτρεπτό να χρησιμοποιηθεί ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν.

Τέλος, απαιτείται η υποβολή εκτενούς αναφοράς αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αστυνομικής επέμβασης.

Στις περιπτώσεις του Μαλανδρίνου και των φυλακών Κορυδαλλού, Πάτρας, Λάρισας και Τρικάλων τίποτα από τα παραπάνω δεν τηρήθηκε. Μέχρι σήμερα η Αστυνομία και το υπουργείο Δικαιοσύνης αρνούνται να δώσουν εξηγήσεις και πληροφορίες για το πόσοι και ποιοι κρατούμενοι χτυπήθηκαν από τα ΜΑΤ.

Στους ίδιους κανόνες αναφέρεται ακόμη ότι η πειθαρχική τιμωρία πρέπει να είναι το τελευταίο καταφύγιο. Όπου είναι δυνατόν, η διεύθυνση της φυλακής θα πρέπει να χρησιμοποιεί μηχανισμούς διαμεσολάβησης και επίλυσης των διαφορών με τους κρατουμένους.

Η επιβολή πειθαρχικής ποινής πρέπει να είναι ανάλογη με το αδίκημα, ενώ απαγορεύονται η συλλογική και η σωματική τιμωρία, η κράτηση σε σκοτεινό κελί και κάθε άλλη απάνθρωπη ή απαξιωτική συμπεριφορά. Δεν επιτρέπονται η χρησιμοποίηση οργάνων καθήλωσης και η πλήρης παρεμπόδιση της επικοινωνίας με την οικογένεια του κρατουμένου.

Όπως κατήγγειλαν κρατούμενοι μετά την καταστολή των εξεγέρσεων, απειλούνται με πειθαρχικές τιμωρίες, κόψιμο αδειών, μαζικές μεταγωγές προκειμένου να καταθέσουν εναντίον άλλων συγκρατουμένων τους.

Οι ευρωπαϊκοί κανόνες για τις φυλακές επιτρέπουν στους κρατουμένους να υποβάλλουν ατομικά ή ομαδικά παράπονα και αιτήματα χωρίς να τιμωρούνται γι' αυτό. Τα αιτήματά τους συζητούνται από τις Αρχές και κάθε απόρριψη πρέπει να αιτιολογείται.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αν. Παπαληγούρας, δεν συζήτησε καν με τους κρατουμένους, ούτε άκουσε τα αιτήματά τους. Είναι όμως υπόλογος και για μια σειρά άλλων παραβιάσεων των ευρωπαϊκών κανόνων.

Οι συνθήκες κράτησης που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από έλλειψη πόρων, αναφέρεται χαρακτηριστικά. Γίνεται μάλιστα μνεία μιας σειράς μέτρων ιατρικής, ψυχολογικής και κοινωνικής υποστήριξης των κρατουμένων και θεωρείται απαιτούμενο η φύλαξή τους σε άνετο χώρο, εάν είναι δυνατόν σε ατομικό κελί!

Αντ' αυτού η χώρα μας έχει επανειλημμένα καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την Επιτροπή Κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης και υπερπληθυσμού στις φυλακές.

Είναι ενδεικτικό, επίσης, ότι έως και σήμερα προβλέπονται μόνο δύο οργανικές θέσεις επιστημονικού προσωπικού σε όλα τα σωφρονιστικά καταστήματα, ενώ σε πολλές φυλακές ο ψυχίατρος και άλλοι γιατροί εργάζονται ως εξωτερικοί επισκέπτες και μάλιστα για λίγες ώρες εβδομαδιαίως.

Όλες οι φυλακές πρέπει να υπόκεινται σε τακτική επιθεώρηση από κυβερνητικά και ανεξάρτητα όργανα ελέγχου, επιβάλλει ο ευρωπαϊκός κανονισμός. Όμως στην Ελλάδα ο κ. Παπαληγούρας έχει υποβαθμίσει πλήρως τη λειτουργία του Σώματος Επιθεωρητών που ιδρύθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, ενώ αρνείται πεισματικά να ανοίξει την πόρτα των φυλακών στον Συνήγορο του Πολίτη.

Ακόμη, αντί να προωθείται η συνεργασία εξωτερικών κοινωνικών φορέων με τη ζωή της φυλακής, το ελληνικό γραφειοκρατικό σωφρονιστικό σύστημα αρνείται οποιαδήποτε επαφή ακόμη και με τους δικηγορικούς συλλόγους, οι οποίοι αποτελούν τον μεγαλύτερο επιστημονικό θεσμό της χώρας.

Η φυλάκιση των ανηλίκων πρέπει γενικά να αποφεύγεται, επισημαίνεται στους ευρωπαϊκούς κανόνες. Ειδικά παιδιά κάτω των 18 ετών τονίζεται ότι δεν πρέπει να κρατούνται σε φυλακές μαζί με ενήλικες αλλά σε ειδικό ίδρυμα διαμορφωμένο για τον σκοπό αυτό και με ειδικούς κανόνες.

Στη χώρα μας κυριαρχεί πλήρης αδιαφορία για την τύχη των ανήλικων παραβατών. Η αυτοκτονία του 15χρονου Πολωνού, που βρέθηκε απαγχονισμένος σε κελί με ενήλικες στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού, δίνει την απάντηση για την κατάσταση που επικρατεί.

Στον κάλαθο των αχρήστων ρίχνουν οι Αρχές και τις διατάξεις που επιβάλλουν αμερόληπτη εφαρμογή των κανόνων φυλάκισης σε όλους τους κρατουμένους, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, χρώματος, γλώσσας, θρησκευτικών και πολιτικών πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=29953964

Σωφρονιστήρια μεσαιωνικού τύπου

ΓΑΛΕΡΑ

Γκρικ-ντάναμο

της Ιωάννας Σωτήρχου.

Στην εκσυγχρονισμένη Ελλάδα, τα κολαστήρια ζωντανών-νεκρών, τα λέμε φυλακές.

Τεύχος 20, Μάιος 2007

Φυλακές. Στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή τους, σύγχρονα κολαστήρια. Kοινωνικές χωµατερές. Η νεοελληνική πραγµατικότητα όµως, έχει ξεπεράσει και αυτό το σηµείο. Μιλάµε για συστηµατική, µαζική και κατ’ εξακολούθηση εξόντωση ανθρώπων. Κρατικά εγκλήµατα. Κι ας έχει καταργηθεί η εσχάτη των ποινών. Οι καλύτερες εκτελέσεις είναι αυτές που γίνονται αθόρυβα. Στο σκοτάδι. Και αποσιωπούνται. Αυτό το φράγµα τής σιωπής επιχειρεί να σπάσει σήµερα η ΓΑΛΕΡΑ. Δίνοντας τον λόγο στους ίδιους τους κρατούµενους. Για να ακουστεί η φωνή τους και να καταγραφεί η αγωνία όσων βιώνουν ή βίωσαν, αλλά αρνούνται να υπογράψουν συγχωροχάρτι στους δηµίους των ελληνικών Γκουαντάναµο, αρνούνται να είναι συνένοχοι στο έγκληµα διαρκείας που συντελείται στις ελληνικές φυλακές.

Η εικόνα που βγαίνει αµείλικτη: µέχρι και εφτά κρατούµενοι σε κελιά για δύο, αφόρητη και αβάστακτη συνύπαρξη, κατάδικοι µε υπόδικους, βαρυποινίτες µε µικροπαραβάτες και υπό απέλαση µετανάστες, χρήστες µε ληστές, υποτυπώδης έως ανύπαρκτη ιατροφαρµακευτική περίθαλψη, σίγουρη υποτροπή, πελατεία εξασφαλισµένη δια βίου. Συνιστώσες τού καθηµερινού, βασανιστικού και αργόσυρτου θανάτου τής ανθρώπινης αξιοπρέπειας, θανάτου που επιβάλλεται από το κράτος και συντελείται στα χέρια του.

«Σωφρονιστικοί» θάνατοι (1). Πρόχειρη η καταγραφή µέσω σχετικών δηµοσιευµάτων. Πέρσι ήταν η φωτιά σε κελί: «Εγκληµατική ενέργεια ή εγκληµατική αµέλεια των σωφρονιστικών υπαλλήλων στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού έκαψε ζωντανούς τρεις νέους ανθρώπους και τραυµάτισε σοβαρά άλλον έναν (σ.σ ο οποίος υπέκυψε στα εγκαύµατά του λίγες µέρες αργότερα). Είναι ντροπή και κατάντια να δεχόµαστε σαν κοινωνία αδιαµαρτύρητα το παιχνίδι των εξουσιών. (…) Όλοι αυτοί και οι παρατρεχάµενοί τους αποφάσισαν πως οι ζωές τριών νέων ανθρώπων στις ελληνικές φυλακές κοστολογούνται δύο λεπτά στα µέσα µαζικής ενηµέρωσης και µερικές γραµµές στις εφηµερίδες. (…) Είµαι άνθρωπος, δεν ανέχοµαι τέτοιες συµπεριφορές και αντιστέκοµαι συνειδητά. Θυµίζω σε όσους το ξέχασαν, αν το ήξεραν, και σε όσους δεν το γνωρίζουν, ότι στις φυλακές τής Ελλάδας ζουν και ονειρεύονται οι πατεράδες, οι µανάδες, τα παιδιά σας. Θέλουµε να µάθουµε την αλήθεια», αναφέρει σε επιστολή του που δηµοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία»- 10/4/2006 ο κρατούµενος Ευάγγελος Πάλλης, ζητώντας να µάθει επιτέλους πώς χάθηκαν οι συγκρατούµενοί του. Κανείς, επισήµως, δεν ξέρει ακόµη να του/µας πει. Κι ας παραδέχτηκε τότε ο υπουργός Δικαιοσύνης ότι «το καθεστώς που υπάρχει είναι µεσαιωνικό» καθώς «έχουµε στις φυλακές 9.500 κρατούµενους σε 5.500 θέσεις».

Το στοιχείο του εγκλήµατος: Η αδιαφορία τού υπουργού για την έκταση των δολοφονιών και των ευθυνών του για αυτό το µεσαιωνικό καθεστώς, είναι πρόδηλη: στην επίσηµη ιστοσελίδα τού υπουργείου Δικαιοσύνης, τα στατιστικά στοιχεία για τους κρατούµενους έχουν να ανανεωθούν πέντε ολόκληρα χρόνια. Από το 2002. Σύµφωνα µε αυτά, στον Κορυδαλλό, χωρητικότητας 640 θέσεων, βρίσκονταν 2.234 κρατούµενοι. Στοιβάζονταν δηλαδή υπερτριπλάσιος αριθµός ανθρώπων. Ναι, για ανθρώπους µιλάµε. Όχι για συσκευασίες που πόσο να τις στριµώξεις να χωρέσουν. Συνολικά, αντί για 5.284 κρατούµενους που χωράνε στις φυλακές, βρίσκονταν 8.507 κρατούµενοι. Από αυτούς, ο ένας στους τέσσερις βρισκόταν στη φυλακή χωρίς να έχει δικαστεί ή καταδικαστεί: 1.954 άνθρωποι ήταν προφυλακισµένοι, υπόδικοι. Και σχεδόν οι µισοί, 3.558 κρατούµενοι, ήταν φυλακή για ναρκωτικά. Οι άλλοι µισοί ήταν αλλοδαποί (άνω του 40%). Για να αποδειχτεί και εδώ περίτρανα ότι το κράτος φροντίζει για τους ευάλωτους κοινωνικά: όχι δια της µέριµνας, αλλά δια της καταστολής. Αλλοδαποί, τοξικοµανείς, φτωχοί και εξαθλιωµένοι οι κρατούµενοι και της νέας ελληνικής τάξης. Ρατσισµός, ή κοινωνική µισαλλοδοξία;

Έγκληµα χωρίς στοιχεία µε ολίγη από εθνική υπερηφάνεια: Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι ο ένας στους τρεις κρατούµενους στις ελληνικές φυλακές είναι προφυλακισµένος: χωρίς δίκη, ποινή ή καταδίκη. Η Ελλάδα έχει τον µεγαλύτερο χρόνο προφυλάκισης από όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που είναι µάλιστα και διπλάσιος του ευρωπαϊκού µέσου όρου. Συγχαρητήρια. Ακόµη, η µόνη ενδεικτική επίσηµη αναφορά για την κατάσταση στις φυλακές είναι η έκθεση του Συµβουλίου τής Ευρώπης στην οποία υποβάλλουν στοιχεία 44 ευρωπαϊκές χώρες, και η οποία εκδόθηκε τέλη Ιανουαρίου 2007 παραθέτοντας στοιχεία µέχρι το 2005. Εδώ λοιπόν, ο πληθυσµός των έγκλειστων είναι 11.073 κρατούµενοι για 5.584 θέσεις στις φυλακές. Είµαστε η ευρωπαϊκή χώρα µε τη µεγαλύτερη πυκνότητα στις φυλακές αφού για κάθε 100 θέσεις έχουµε 170 κρατούµενους. Μας ξεπερνάει µόνον η Βουλγαρία. Συγχαρητήρια ξανά. Τα πιο θερµά όµως συγχαρητήρια ακολουθούν: η αδιαφορία των αρχών είναι τέτοια ώστε είµαστε η µοναδική χώρα από τις 44, η οποία δεν παρέχει κανένα απολύτως στοιχείο στο Συµβούλιο τής Ευρώπης σχετικά µε τον χρόνο εγκλεισµού, ύψος ποινών, αποδράσεις, θανάτους, αυτοκτονίες, ή το είδος τής ποινής (τελεσίδικη, εφέσιµη κ.λπ.).

«Σωφρονιστικοί» θάνατοι (2): Μόνο το φετινό πρώτο τετράµηνο έχουν καταγραφεί πέντε αδιευκρίνιστοι θάνατοι. Οι τέσσερις σε λιγότερο από µία βδοµάδα. Ένας, του 52χρονου Ν. Σιψά στο Ναύπλιο, τον περασµένο Φεβρουάριο. Δύο στο ψυχιατρείο κρατουµένων στα τέλη Μαρτίου -του Νεκτάριου Τσολάκη και του 15χρονου Πολωνού Ματιέα Ντοµίντ, που ήταν προφυλακισµένος για λίγα γραµµάρια χασίς και βρέθηκε κρεµασµένος. Νεκρός ένας ακόµη κρατούµενος στην Κοµοτηνή, καθώς κι ένας 26χρονος στις αγροτικές φυλακές Αγιάς στα Χανιά. Οι µαρτυρίες κρατουµένων στο νοσοκοµείο Κορυδαλλού, όπως µεταδόθηκαν από τον ραδιοφωνικό σταθµό «Στο Κόκκινο» στις 29/3/2007, είναι ανατριχιαστικά αποκαλυπτικές για το µέγεθος του εγκλήµατος: «Η εικόνα είναι θάνατος, κολαστήριο ζωντανών νεκρών».

Χάρης: «…Οι θάνατοι που άκουσα υπερβαίνουν τους 100-150. (…) Οι καρκινοπαθείς πεθαίνουν χωρίς καµία υποστήριξη, καρδιακά επεισόδια δεν µπορούν να αντιµετωπιστούν. Οι θάνατοι (είναι) πάνω από 20-30 µέσα σε δυο µήνες. (…) Ένας πονούσε πέντε έξι ώρες, πέθανε αβοήθητος στην κιγκλίδα, µπροστά στα µάτια των κρατουµένων. Όλοι οι τοξικοµανείς, µε ανίατες παθήσεις, µε κολλητικές ασθένειες, φυµατιώσεις. Δεν υπάρχει υποστήριξη ούτε από το νοσηλευτικό προσωπικό. Φύλακες µε το χρίσµα του νοσοκόµου…».

Αρχαγγελίδης Κωνσταντίνος: «Η αντιµετώπιση (είναι) απαράδεκτη. Δεν µπορείτε να φανταστείτε τι ζούµε. Οι συνθήκες, η συµπεριφορά... (Άνθρωποι) πεθαίνουν αβοήθητοι πραγµατικά. Τους στέλνουν µε κλούβες στα νοσοκοµεία σχεδόν νεκρούς για να µην χρεωθούν εδώ οι θάνατοι».

Γιώργος Παπαδάκης: «Παρδαλίδης νεκρός στο Τζάνειο (διακοµίστηκε) τυπικώς, 30 χρονών. Ρωµανιός Νικόλαος νεκρός από πνευµονικό οίδηµα. Τσούµας, Γαζίας, Χατζηαθανασίου, Βασιλάκης, Παριανός 24 ετών πνευµονικό οίδηµα, αβοήθητος, Μυκονιάτης. Από τον Σεπτέµβριο µέχρι σήµερα (οι νεκροί) υπερβαίνουν τους 100. Οι κρατούµενοι που τους µεταφέρουν εδώ έχουν µετρήσει 44 νεκρούς. Δεν µπαίνει ποτέ νοσηλευτής στον θάλαµο να εξετάσει κρατούµενο. Δεν υπάρχουν απορρυπαντικά, ούτε χαρτί τουαλέτας, (…) δεν υπάρχει τίποτα. Στους δέκα ασθενείς ανά θάλαµο υπάρχουν τρία κοµοδίνα. Σε όλο το νοσοκοµείο δεν υπάρχει κάθισµα ή σκαµπό να καθίσει κανείς. Τρώνε στο κρεβάτι, σε βρωµερά καλύµµατα στρώµατα, (…) όλες οι φυλακές είναι γεµάτες τοξικοµανείς. Είναι σκληροί χρήστες ναρκωτικών –τους έχει κάνει το σύστηµα. Απειλούµεθα συνεχώς. Κανένας µας δεν µπορεί να εργαστεί... Όποιος βρίσκεται κοντά στους απεργούς είναι τελειωµένος. Κάνουµε έκκληση να σωθούν ζωές και καταγγέλουµε τα πάντα (…) εδώ µέσα όλα είναι µια συναλλαγή… στα στερούν όλα».

Αντιλαλούν οι φυλακές; Τον περασµένο Φλεβάρη, η Πρωτοβουλία για τα δικαιώµατα των κρατουµένων σε εκδήλωσή της στη Νοµική, έδωσε τον λόγο σε πρώην κρατούµενους. Το αβίωτο έπαψε να είναι και ανείπωτο. Και τα είπαν όλα. Για να καταλάβουµε επιτέλους ότι η φυλακή είναι το έγκληµα. Παραθέτουµε χαρακτηριστικά αποσπάσµατα:

Γιώργος Σταµατίου: «Ξεκίνησα την “καριέρα” µου στις φυλακές Αυλώνα 18,5 ετών. Ήταν ένα πανεπιστήµιο κακοποιών• τι ναρκωτικά, τι σιδεριές, τι µαχαιριές… Μετά πήγα στις φυλακές Ναυπλίου, όπου οι υπάλληλοι περνούσαν την πρέζα αέρα µέσα. Έχω πολύ θυµό µέσα µου γι’ αυτό το σωφρονιστικό σύστηµα…».

Λάζαρος Πετροµελίδης, αντιρρησίας συνείδησης που κρατήθηκε σε στρατιωτικές φυλακές: «Το πρώτο πράγµα που νιώθεις µπαίνοντας µέσα, είναι η αίσθηση της στέρησης της ελευθερίας. Για όσους δεν το έχουν βιώσει, δεν είναι εύκολο να το νιώσουν… Μπαίνεις σε έναν κλειστό χώρο και βλέπεις ένα µυρµήγκι να ανεβαίνει το φράχτη, να ανεβαίνει τον τοίχο και να βγαίνει έξω και εσύ δεν µπορείς να το κάνεις και κάθεσαι και το κοιτάς και συνειδητοποιείς πόσο αδύναµος είσαι και τι ακριβώς είναι αυτό που στερείσαι. (…) Δεν ξέρω αν µπορείτε να φανταστείτε πώς είναι να περνάς 16 ώρες σε ένα κλειστό δωµάτιο χωρίς να µπορείς να βγεις έξω, µε ανθρώπους που δεν τους έχεις γνωρίσει και που πολλά σε ενώνουν αλλά και πολλά σε χωρίζουν».

Νίκος Κοβάνης, από ανήλικος στις φυλακές και υπότροπος: «Το πρώτο αίσθηµα (που νιώθεις) µέσα στη φυλακή έχει να κάνει καθαρά µε την καταστολή τού συναισθήµατος, δηλαδή να νιώσω την τιµωρία… Αυτό που πήρα εγώ από τη φυλακή… είναι µόλις βγω να έχω ανοιχτές πόρτες είτε για να διακινήσω είτε για να βρω εύκολα ναρκωτικά… Να βγαίνεις και να έχεις περισσότερες γνωριµίες. Αυτό για µένα λειτούργησε καταλυτικά για την µετέπειτα πορεία µου στην εξάρτηση. Στα 17 µου γεννήθηκε ένα µίσος και µία αποστροφή για όλη την κοινωνία. Δεν φταίει αποκλειστικά µόνο η φυλακή, αλλά οι συνθήκες που σε οδηγούν µέσα. Θες να αντιδράσεις µέσα στην ίδια τη φυλακή σου. Αυτό δεν το δέχεται το σωφρονιστικό σύστηµα και, έτσι, φορτώθηκα µε τα πειθαρχικά. Δεν είχα τη δυνατότητα να πάρω αµέσως τις άδειες που δικαιούσαι. Η κατάσταση που βιώνεις είναι τραγική, είναι η (απόλυτη) καταστροφή της αξιοπρέπειάς σου».

Γιώργος Καλαϊτζίδης: «Το µεγαλύτερο έγκληµα που µπορεί να κάνει ένας κρατούµενος όταν βγει από τη φυλακή δεν εµπίπτει στον Ποινικό Κώδικα. Το µεγαλύτερο έγκληµα είναι να ξεχάσει τη φυλακή και να µην αγωνιστεί εναντίον της».

Ευγενία Ρουζαλή: «Από τα κρατητήρια που ξεκινάς –για οποιοδήποτε λόγο είσαι µέσα– µέχρι τις φυλακές, ειδικότερα αν είσαι γυναίκα, η πρώτη λέξη που κυριαρχεί µέσα στο µυαλό σου είναι η ταπείνωση. Δεν έχει τόσο σηµασία αν είναι για πολιτικούς λόγους ή για ποινικούς, ούτως ή άλλως, αφού έχεις να κάνεις µε άντρες ασφαλίτες, ξεκινάει το µαρτύριό σου. (…) Συνήθως στις φυλακές είναι και άποροι/ άπορες που αντιµετωπίζουν πάρα πολύ µεγάλα προβλήµατα: πχ. αν δεν έχεις την οικονοµική δυνατότητα να αγοράσεις την καντίνα σου, να έχεις τις κουβέρτες σου και τα ρούχα σου, δυστυχώς, την περνάς όλο τον χειµώνα µε µια στρατιωτική κουβέρτα ή ένα στρώµα στο πάτωµα, αν δεν υπάρχει κρεβάτι, γιατί υπάρχει πάρα πολύ κόσµος. (…) Είναι µια πρωτόγονη κατάσταση…».

Νασίµ Μουχαµέντι: «Είµαι από το Αφγανιστάν, 22 χρονών. Είµαι σχεδόν τρία χρόνια στην Ελλάδα, 15 µήνες ήµουν µέσα στη φυλακή επειδή τη δεύτερη µέρα που βρέθηκα εδώ πήγα στο Αλλοδαπών να ζητήσω άσυλο ως πρόσφυγας, να κάνω αίτηση. Με παίρνει ο αστυνόµος µέσα στο τµήµα. Με χτύπησαν άσχηµα. Δεν µπορούσα να κοιµηθώ για µία εβδοµάδα. Ήθελε (ο αστυνοµικός) να αποδείξει κάποια θεωρία που είχαν. (…) Κάθε φορά πήγαινα δικαστήριο χωρίς δικηγόρο, χωρίς µεταφραστή. (…) Με κορόιδευαν, µε φώναζαν “Μπιν Λάντεν”. Το όνοµά µου δεν το ήξερε κανένας… Για δυο-τρεις µήνες δεν είχα ρούχα να φορέσω. Τα ρούχα που είχα µαζί µου, αυτά φορούσα τρεις µήνες συνέχεια. Δεν µε βοήθησε κανείς. Δεν είχα ένα σαµπουάν να χρησιµοποιώ. Δεν είχα τίποτα και έχασα το δικαίωµα να ζητήσω άσυλο. Σχεδόν τρία χρόνια ζω µε ένα αποφυλακιστήριο. Αυτά είναι τα χαρτιά µου. Δεν µπορώ να βγάλω άδεια παραµονής, δεν µπορώ να δουλέψω, δεν µπορώ να κάνω τίποτα»…

Αγγελική Σωτηροπούλου: «Ο µοναδικός χώρος που έχουν να κινηθούν οι άνθρωποι σε όλη τη φυλακή είναι ένας διάδροµος… Όταν βγαίνουν από το κελί που είναι ο απόλυτος εγκλεισµός, και γυρίζουν από το προαύλιο (που βγαίνουν ελάχιστα) την διάρκεια του 24ωρου, ζουν σε έναν διάδροµο 2-2,5 µέτρα επί όσο είναι µία πτέρυγα. Μπορείτε να διανοηθείτε τι σηµαίνει αυτό; Πηγαίνουν, έρχονται. Πηγαίνουν, έρχονται. Πηγαίνουν, έρχονται. Επί ώρες, επί µέρες, επί χρόνια. Γνώρισα γυναίκες ισοβίτισσες που έκαναν αυτό το πράγµα επί 16 χρόνια. Μπορείτε να καταλάβετε µετά από ένα διάστηµα τι παθαίνει ο άνθρωπος; (…) Όχι, δεν είναι ένας διαφορετικός τρόπος ζωής. Δεν είναι ζωή. Είναι ανυπαρξία ζωής. Οι άνθρωποι στις φυλακές είναι ζωντανοί νεκροί…».

Μίλησαν ακόµη πολλοί, νοµικοί, εγκληµατολόγοι, ευαισθητοποιηµένοι. Σηµειώνουµε µόνο την επισήµανση του συντονιστή τής συζήτησης Νίκου Μανιού: «Οι συνθήκες των φυλακών όπως τις βιώνουν, όπως τις µαθαίνουµε από τις επικοινωνίες που έχουµε από τους κρατουµένους, έχουν περάσει κάθε όριο που αντέχει κριτική. Είναι κάτι µεταξύ Σπιναλόγκας και Καιάδα».

Αργός θάνατος

Θα ήταν ένα απίστευτο δικαστικό θρίλερ αν δεν ήταν η οικτρή πραγµατικότητα, αυτή που βιώνει ο 58χρονος Παναγιώτης Γεωργιάδης, πατέρας τεσσάρων ανήλικων παιδιών, απεργός πείνας «στην αποµόνωση-πλυσταριό τού νοσοκοµείου νεκρών ανθρώπων κρατουµένων Κορυδαλλού, που µόνο νοσοκοµείο δεν είναι, παρά µόνο βούρκος εγκατάλειψης ψυχών για να πεθάνουν αβοήθητοι, πεταµένοι από αδιαφορία», όπως γράφει σε επιστολή του στη ΓΑΛΕΡΑ.

Φυλακισµένος από το 2003, όταν τον συνέλαβαν επειδή εκκρεµούσαν σε βάρος του 56 καταδικαστικές αποφάσεις, σήµερα, µετά από αγώνα τεσσάρων ετών για να αποδείξει την αθωότητά του, έχει απαλλαχτεί από τις 45 υποθέσεις. Βρίσκεται ακόµη αντιµέτωπος µε 11 καταδίκες, εκ των οποίων οι οκτώ είναι για κακουργήµατα. Γι’ αυτές προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων το οποίο έκανε δεκτές και τις οκτώ υποθέσεις του, ενώ πρόσφατα δύο εκ των οκτώ αναιρέθηκαν από τον Άρειο Πάγο και θα επανεξεταστούν. Όσο για τις υπόλοιπες τρεις υποθέσεις που είναι για πληµµελήµατα; Τα δικαστήρια αρνούνται να τις δικάσουν και αναβάλλουν συνεχώς. Από πέρσι που ξεκίνησε απεργία πείνας καταγγέλοντας τους θανάτους συγκρατούµενών του, τις βάρβαρες συνθήκες κράτησης και ζητώντας επίσπευση των δικών του και τη χορήγηση άδειας για να δει τα τέσσερα ανήλικα παιδιά, υφίσταται πειθαρχικές διώξεις. Στην επιστολή του καταγγέλει ότι βρίσκεται στην αποµόνωση επειδή εξέθεσε σε δηµοσιογράφους την κατάσταση στις φυλακές, παρά την άσχηµη κατάσταση της υγείας του λόγω της µακροχρόνιας απεργίας πείνας-έχει ήδη υποστεί τρία εγκεφαλικά επεισόδια.

«Καθηµερινή επίσκεψη γιατρών στους θαλάµους ασθενών µόνο όταν πεθάνει κάποιος, και αυτό µόνο για βεβαίωση θανάτου» αναφέρει στην επιστολή του περιγράφοντας την αισχρή κατάσταση ελλείψεων, εγκατάλειψης και εξαθλίωσης που επικρατεί στο νοσοκοµείο όπου κρατείται. «Εγώ είµαι αθώος στη φυλακή, αγωνίζοµαι και δεν θα σταµατήσω να καταγγέλω να αγωνίζοµαι µέχρι να πεθάνω. Είναι δολοφόνοι µου, δικαιοσύνη, φυλακές, αστυνοµία, ασφαλίτες και όσοι είναι γύρω από τα διαπλεκόµενα συστήµατά τους. Τους καταγγέλω σαν δολοφόνους µου, βασανιστές µου, εµένα και των παιδιών µου. ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ ΚΑΙ ΑΣ ΜΕ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΩ ΠΑΝΤΟΥ. ΟΣΟ ΖΩ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ», καταλήγει η επιστολή που µας έστειλε στις 9/4/2007.

Λεζάντα 1 (φωτογραφία): Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που δεν δίνει κανένα απολύτως στοιχείο στο Συμβούλιο της Ευρώπης για την κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές της.

Λεζάντα 2 (σκίτσο): Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού.

Λεζάντα 3 (φωτογραφία): Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος επισκέφθηκε τις φυλακές Κορυδαλλού τον περασμένο Δεκέμβριο. Προφανώς – για να μην κάνει κάποια δήλωση – θα βρήκε τις συνθήκες ιδανικές. Πόσο εύκολη είναι, όμως, η πρόσβαση συγγενών, φίλων και δικηγόρων στους κρατούμενους;

http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=711