ΑΡΧΕΙΟ

 

Παρασκευή, 16 Νοέμβριος 2007

Απάνθρωπη παρέμβαση Καραμανλή για τους κρατούμενους

 

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

Με αφορμή τον αποτρόπαιο και καταδικαστέο βιασμό 9χρονου κοριτσιού ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής ζήτησε να επανεξεταστεί επί το αυστηρότερο το νομοθετικό πλαίσιο για σοβαρά αδικήματα αλλά και το ευεργέτημα των αδειών των κρατουμένων.

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζεται τους βιαστές, τους παιδεραστές και όλους όσοι πράττουν σεξουαλικά εγκλήματα. Εμείς προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των κρατουμένων και να καταγγείλουμε τις άθλιες συνθήκες κράτησης τις οποίες επίσημα έχει διαπιστώσει και η Ευρωπαϊκή Ένωση με πρόστιμα που έχει επιβάλλει στην Ελλάδα. Οι ελληνικές φυλακές είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη και κάθε άλλο παρά σωφρονίζουν τους κρατούμενους, γι’ αυτό και τα ποσοστά των υπότροπων είναι υψηλά.

Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού δια στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου Θ. Ρουσόπουλου κρύβουν τη δημιουργία ενός νέου ποινικού συστήματος που καταργεί τον εξανθρωπισμό της ποινής. Πρωτίστως όμως είναι απορίας άξιο κατά πόσο ο πρωθυπουργός μπορεί να παρέμβει στο Νομοθέτη. Η αλλαγή του νόμου είναι αρμοδιότητα της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και όχι του πρωθυπουργού. Καμία κυβέρνηση εφόσον είναι δημοκρατική δεν μπορεί να αλλάξει το νόμο ούτε να παρέμβει για την αλλαγή του.

Οι δηλώσεις του Καραμανλή κάθε άλλο παρά περιορίζονται στα σεξουαλικά εγκλήματα, τα οποία είναι καταδικαστέα από ολόκληρη την κοινωνία. Κανείς δεν υπερασπίζεται βιαστές ανήλικων παιδιών και ανυπεράσπιστων και ευάλωτων ανθρώπων. Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός ζήτησε «την αυστηροποίηση στη μεταχείριση των υποτρόπων και καθ’ έξιν εγκληματιών». Υπότροπος θεωρείται από το Νομοθέτη (αρ. 88 ΠΚ) όποιος είχε καταδικαστεί για κακούργημα ή πλημμέλημα από δόλο σε ποινή στερητική της ελευθερίας που ξεπερνά τους έξι μήνες. Δηλαδή υπότροπος μπορεί να θεωρηθεί όποιος οδηγηθεί στη φυλακή για δεύτερη φορά για κάποιο αδίκημα, είτε κακούργημα είτε πλημμέλημα, όπως είναι η μικροκλοπή ή η κατοχή μικροποσότητας ναρκωτικών ουσιών.

Στη συνέχεια ο Καραμανλής προτείνει την αλλαγή του θεσμού των αδειών σε καταδίκους και υπόδικους «για όσους εκμεταλλεύονται το ευεργέτημα αυτό της Πολιτείας προκειμένου να συνεχίσουν το εγκληματικό τους έργο». Με αυτό το αυθαίρετο συμπέρασμα προσπαθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να πείσει τον λαό να συναινέσει στον ες αεί εγκλεισμό των κρατουμένων χωρίς να έχουν δικαίωμα αδειών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει δημοσιεύσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης μόλις το 4% των χορηγούμενων αδειών την τετραετία 2002-2005 παραβιάστηκαν και αυτό είναι ένα από τα μικρότερα ποσοστά της Ευρώπης.

Εάν η επιθυμία του πρωθυπουργού εκπληρωθεί και καταργηθούν οι άδειες τότε το ποσοστό ιδρυματοποίησης και αποκοινωνικοποίησης των κρατουμένων θα εκτοξευθεί στα ύψη. Οι έγκλειστοι δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ανθρώπινες ψυχές κλειδωμένες πίσω από άθλια τείχη πλήρως απομονωμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία. Οι μόνοι σύνδεσμοί τους με όλους εμάς που βρισκόμαστε έξω από τα κολαστήρια είναι τα επισκεπτήρια και οι άδειες. Αν κοπούν και αυτά τότε ποια η διαφορά της φυλακής με την εξορία;

Και οι προκλήσεις συνεχίζονται αφού στην πρώτη συνεδρίαση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για την αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικα συζητήθηκε εκτενώς το θέμα της ποινής της αόριστης κάθειρξης που προβλέπεται στον ισχύοντα κώδικα για επικίνδυνους εγκληματίες αλλά δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ. Στην περίπτωση εφαρμογής τους ο κρατούμενος δεν θα ξέρει καν σε πόσα χρόνια φυλάκισης μεταφράζεται το αδίκημα που διέπραξε. Τα χρόνια κάθειρξης θα είναι ζήτημα του σωφρονιστικού καταστήματος. Από εκεί που καταγγέλαμε ότι οι άδειες χρησιμοποιούνται από τους ανθρωποφύλακες εκβιαστικά για να καταστείλουν τους διαμαρτυρόμενους κρατούμενους τώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να τους παραχωρήσει ισχυρότερο δόλωμα αφού αυτοί θα κρίνουν και θα αποφασίζουν πόσο «επικίνδυνος» είναι ο εγκληματίας άρα και πόσα χρόνια από τη ζωή του θα φυλακίσουν.

Μία τέτοια πρόταση από το κυβερνών κόμμα είναι απολύτως ανατριχιαστική για το πόσο σκληρή πολιτική θα ακολουθήσει στη θητεία του. Σε περίπτωση που γίνει η αλλαγή του νόμου τότε θα οδηγούνται περισσότεροι σε αυτά τα κολαστήρια και για περισσότερο χρόνο. Τόσα χρόνια παλεύουμε για τα δικαιώματα των κρατουμένων, για καλύτερες συνθήκες κράτησης, για περισσότερες άδειες, για διευκόλυνση επανένταξης των αποφυλακισθέντων και έρχεται ο πρωθυπουργός και τα γκρεμίζει χρησιμοποιώντας δημαγωγικά το συγκλονιστικό δράμα ενός 9χρονου κοριτσιού. Αίσχος!